YORGUN
Bugün hiç olmadığım kadar yorgunum
Dilim sessizliğe bürünmüş bakıyorum
Gökten huzur gelmesini diliyorum
Ve her geçen gün hayattan eksiliyorum
Hiçbir etken düzeltemiyor benim hâlimi
Belki ben istemiyorum düzeltmesini
Kırgınım hayatın bize yaşattığı hislere
Belki diyorum yeniden ekerim umut tohumlarını
Yanıyorum her geçen gün sessizce
Eksiliyorum toplumdan, ailemden, arkadaşlarımdan
Uzaklaşsam hani bu şehirden, bu mahalleden
Hayat güzel olacakmış gibi geliyor
Düşlerimi kurmuyorum uzun zamandır
İnsan düş kurmadan nasıl yaşar ki?
Düşüncelerim bile hayal geliyor bana
Gençken yaşlanmayı öğrenmişim uzun zamandır...
13 Temmuz 2021
