Yaşamak acıdır bazen,
Vurulmak gibi, ölmek gibi...
Yaşarken ızdırap çekersin bazen,
İşkence gibi, acı çekip ölememek gibi...
Ağlamak istersin bazen,
Çığlık çığlığa haykırarak.
Duyurmak istersin sesini,
Ama herkesi duyan kulaklar işitmez olurlar sana.
Konuşmak istersin biriyle bazen,
Acını paylaşmak, umutlarını anlatmak.
Destek olsun istersin sana,
Lakin, konuşabilen ağızlar lal olurlar bir anda sana.
Korkarsın bir daha paylaşmaya acını
Gömersin içine saklarsın herkesten
Sonunda bir gün acıdan farklı duygun kalmayınca anlarsın ki,
Hayatın bazen sadece ''Belki, keşke, sonra'' kelimelerinden ibaret olduğunu...
