Pardon Hocam!

11~

S:Jeongin olum ver şu suyu

JN:Ya hyung bir kere içim nolcak

S:Olum bas git canımı sıkma

F:Pff ne kavga ettiniz sizde. Seungmin sende alttan al şu veleti

S:Doğru lan velettin sen

JN:Abem 1 yaşcık küçüğüm abartmayın

J:İşine gelince "ben küçüğüm" demesini biliyorsun ya

JN:Sus lan

J:Şşşt ayıp abiye denir mi öyle

F:Sana yakışmaz Jeongin

Biz konuşurken sınıfa Taehyung girdi yanımıza yaklaşıp şöyle dedi

TH:Jisung Minho hoca seni çağırıyor

J:Niye?

TH:Bilmiyorum ama çok önemliymiş

J:Tamam sağol

Taehyung sınıftan çıkıp gitmişti ayağa kalkıp bizimkilere döndüm

J:Bakıp geliyorum hemen

Diyerek sınıftan çıkmıştım büyük ihtimalle odasındaydı kapıyı çaldım

M:Gir

Diyen sesle içeri girip kapıyı kapattım

J:Evet hocam ne istiyorsunuz?

M:Hmm bir düşüneyim... o gün yaşananları unutmanı o olanları görmemiş gibi say istiyorum

J:Ama gördüm öyle değil mi?

M:Bende görmemiş gibi say istiyorum

Masanın yanındaki sandalyeyi ona çevirip oturdum ve bacak bacak üstüne attım

J:Neden? Rezil olmaktan mı korkuyorsunuz?

M:Hayır sadece unut istiyorum

J:Bir sebep istiyorum. Bana bir sebep söyleyin ki unutayım aksi takdirde sebep bulamazsınız bende o yaşananları yıllarca aklımda tutarım böylece sizi rezil etmek için elimde bir koz olur öyle değil mi hocam...

Nolmuştu ona böyle içini nefret bürümüştü karşımda sevecen bir Jisung değil hırçın bir Jisung vardı

M:Pekala Han Jisung zoru oynuyorsun

J:Aynen öyle

Yerimden kalkıp oturduğu sandalyenin kenarlarına ellerimi koyup yüzüne yaklaştım

M:Bir sebebim var...

M:Sevdiğim çocuğun beni bir şerefsiz olarak görmesini istemiyorum...