Pardon Hocam!

18~(F)

Sabah olmuştu Minho yanımda uyurken uyanmış aşağı inmiştim

Mutfakta kahvaltı hazırlarken bir anda kapı çaldı

J:Kim o?

Ses yoktu kapıyı açtığımda 3 büyük adam vardı

J:Nasıl yardımcı olabilirim

X:Han Jisung?

J:Benim?

X:Çocuklar bayıltın

J:Ne?!

Bağırıcakken burnumdaki sert koku ile gözlerim kapandı

X:Evet efendim çocuğu aldık

...

X:Tamamdır geliyoruz,çocuklar arabaya koyun

🛫

Uyandığımda ellerim bağlı,ağzım bantlıydı soğuk ve karanlık bir yerdeydim bir anda kapı açıldı ve içeri siyah bir siluet girdi

Gözlerimi tam açtığımda karşımda ki kişi...Minhoydu...

M:Günaydın tatlım

J:...

M:Ah doğru konuşmuyordun

Ağzımdaki bantı yırtarcasına çekti

J:Ah..yavaş ol..

M:Konu hızlı ve yavaş olmam değil bebeğim,neden burda olduğunu bilmiyor musun?

J:Biliyo gibi mi görünüyorum

M:Hayır tatlım açıklayayım,öğretmen olarak biliyorsun beni değil mi?

J:Evet

M:Ama değilim..mafyayım ben mafya

J:Ne?!

M:Aynen bebeğim seni kaçırma sebebim ise...öldürmek

J:Hayır yapamazsın seviyoruz biz bir birimizi

M:Sevmiyorum ben seni,kullandım sadece yoksa senin gibi bir aptala kim aşık olsun

J:Yalan

M:Bal gibide gerçek,vicdansızın tekiyim ben oğlum

J:Yapamazsın Minho...

M:Silahımı getirin

J:Hayır...Hayır...

Getirilen silahı eline aldı Minho
ve Jisung'un alnına dayadı

M:Ama ben senin aklını değil kalbini çeldim Jisung..

Diyerek namluyu Jisung'un göğsüne dayadı

M:Son sözün?

J:Seni seviyorum...

Ve silah ateş etti boş depoda yankılanan silah sesi kulakları neredeyse sağır edecekti..

Ama ondan kötüsü ise Jisung'un cansız bedeniydi..göğsünden akan kanlar kıyafetlerine bulaşmış ordan da yere akmıştı..Minhonun karşısında ise bir kan ağlayan bir heykel vardı

Ve Minho dediği gibi 'vicdansız'ın' tekiydi...

Ve bir aşk daha böyle sonlandı..

Ne Jisung bulabildi gerçek aşkı
Ne de Minho gerçekten aşık olabildi

Bu hikayeden geriye kalanlar ise bir ceset,bir suçlu ve imkansız bir aşk...