ბელატრიქს POV
შუაღამისას მეღვიძება და ვაცნობიერებ რომ აივანზე ჩამეძინა შემდეგ ვგრძნობ სითბოდ და მიკვირს რადგან გარეთ საკმაოდ ცივა მალევე გავაცნობიერე რომ პლედი მიეფარა ვცადე გამეხსენებინა როდის დაგვიფარე ან საერთოდ ვინ დამაფარა მაგრამ უშედეგოდ ჩაძინებამდე ბოლოს რაც მახსოვს დეას ტკბილი სიცილი იყო......ბოლოს მისი ასეთ კისკისი მაშინ გავიგონე როცა დეა სულ რაღაც 3 წლის იყო იმის მერე ან ჩემი ეშინია.....ან ვეზიზღები.....
ამ ფიქრებში თვალები ამიწყლიანდა თუმცა მალევე მოვიშორე ცრემლები და ავდექი სახლში შევედი ვეღარ შავიძინი ასე რომ გადავწყვიტე გამევლო ეზოში ვსეირნობდი როდესაც სხვა სიკვდილისმხვრელები შევამჩნიე არაფერი გამიკეთებია უბრალოდ გვერდი ავუარე ამ დროს კი მათი ჩურჩული
გაიგე ბელატრიქსის ქალიშვილი ჯერ კიდევ არ არის სიკვდილის მხვრელი/??
ხო და თან ძალიან სუსტია. რომ ჰკითხოთ ბელატრიქსი მისი ყველაზე ერთგული მსახურია/??²
კიდევ ერთხელ გაიმეორეთ აბა?!/მე
მაშინვე მიმოიფანტნენ მე კი გზა გავაგრძელე მალევე სახლში დავბრუნდით ჩემს ოთახში შესვლას ვაპირებდი მაგრამ ჩემს მოპირდაპირედ დეას ოთახში შევედი შესამოწმებლად .....ანგელოზივით ეძინა....პატარა ანგელოზივით..... უბრალოდ სულ გაყინული იყო ალბათ იმიტომ რომ აივნის კარები ღიაა აივნის კარები დავკეტე და დეას გვერდით დავჯექი თმაზე ვეფერებოდი როგორც იქნა გათბა და ძილში მომეხუტა მე ცრემლები წამომივიდა......თუნცა იმწამს მოვიწმინდე იქ 1 საათი ვიყავი.......მალევე ჩემს ოთახში დავბრუნდი და გავემზადე საუზმისთვის
