დეას POV
თითქმის მთელი ღამე ვიყინებოდი მერე უეცრად გავთბი
მიმოვიხედე და გავაცნობიერე რომ აივნის კარები დაკეტილი იყო ავდექი მოვწესრიგდი და საუზმისთვის ჩავედი მაგიდასთან დავჯექი და დედაჩემს ავხედე ამ დროს გავაცნობიერე რომ ის უკვე მიყურებდა ერთმანეთს თვალებში ვუყურებდით მაგრამ მალევე გავწყვიტეთ თვალებით კონტაქტი ჭამა რომ დავასრულე ოთახში ასვლას ვაპირებდი მაგრამ დედამ და დეიდა სისიმ გამაჩერეს
რა ხდება?/მე
მოკლედ.../ნმ
ხვალ შეცედრაა და შენც ერთ-ერთი ჩვენგანი გახდები/ბლ
რაა??/მე
ხო..../ნმ
ამას ვერ დამაძალებთ/მე
დიახაც ვუზამ არ მოგცემ უფლებას შენს გამო ჩემზე იჭორაონ სხვა სიკვდილის მხვრელებმა/ბლ
მაგრამ.../მე
არავითარი მაგრამ ახლა მოკეტე და შენს ოთახში ადი/ბლ
დაუყვირა მე კი მირჩილად ჩემს ითახში ავედი საწოლზე დავწექი ვტიროდი უხმოდ მეშიბოდა ყველაფრის და თავში ათასი აზრი მიტრიალებდა საუზმეზე არ ჩავედი მალევე ჩეს კარზე კაკუნი გავიგე
არ მინდა არავის ნახვა/მე
პრინცესა კარგი რა/დმ
არ მინდა არავის ნახვა მეთქი/მე
პრინცესა /დმ
წადი/მე
დრაკო წავიდა მე არც ვახშამზე ჩავაულვარ დაბლა
