I just want to be family /Taekook

We chose the wrong ending

Bu gün taehyung'un üç günlük iş gezisine çıkacağı gündü. Bu da demek oluyor ki jungkook için planını yürürlüğe koyma vaktiydi. Sabah sevgilisini işe göndermiş ardından hazırlanmaya başlamıştı.

Üzerine siyah bir eşofman takımı giymiş tanınmamak adına bir maske ve gözlük de takmıştı. Evine olabildiğince uzak bir klinik bulmuştu.

Yaklaşık bir saat sonra arabası ile kliniğe varmış içeri girmişti. İçeride sadece iki kişi vardı.

Jungkook ve kürtajı yapacak doktor

"Buyurun, içeri geçelim"
Doktor'un soğuk sesi ile verdiği komuta uyup odaya girmişti genç olan.
Doktor ardından girip eldivenlerini takmıştı.
"Sedyeyle yatın. "
Jungkook birkez daha hiç konuşmadan yatmıştı. Doktor elindeki uyuşturucu krem ve iğneyi uygulamıştı. Ardından ise işleme başlamıştı. Canı yanan genç sessiz sessiz ağlıyordu. Sonunda işlem bitmiş doktor daha bir eli kadar olmayan yavrusunu tıbbi atık olarak atmıştı. Büyük bir suçluluk bastırırken doktor jungkook'u durdurdu.
"Sizi korkutmamak için söylemedim ama galiba söylemem lazım. Bebek ölüydü. Yani eğer siz aldırmasanız dahi yaşamayacaktı."
O an jungkook gereksiz bir rahatlama yaşadı. Evet o bir katil değildi! Zaten olan olmuştu değil mi?

Ardından sakince eve sürdü. Eve girince evi biraz dağıttı. Ardından ağlamaklı bir ses tonu ile sevgilisini aradı.
"Efendim güzelim? "

"Taehyung, taehyung... "

"Bebeğim ne oldu? "

"Bebeğimiz... Hıck... "

"Lütfen olmadı de,lütfen"

"Gitti taehyung"

"Yavrum iyi misin sen? Yanına geliyorum hemen. Valizlerini hazırla o evde durmanı istemiyorum"

"Hıck,peki... "

Ardından jungkook hiçbirşey olmamış gibi valizlerini toplamış sevgilisinin gelmesini beklemişti.

Yaklaşık bir saat sonra taehyung arabası ile evin önünde durmuştu. Hemen arabadan inip bebeğinin koluna girdi. Onu yavaş adımlarla arabaya bindirip valizini bagaja koydu.
Sesiz bir yolculuğun ardından küçük bir bungalovun önünde durmuşlardı. Taehyung üzgündü ama sonuçta dünyanin sonu değildi. Sevgilisini üzemezdi.

Sevgilisini arabadan indirip eve girmesine yardım etti. Ardından valizleri alıp o da eve girdi. Sonunda konuşacak cesareti bulmuştu.
"Güzelim, senin suçun değil biliyorsun değil mi? Hem o daha canlı bile değildi üzme kendini"

"Taehyung... Benim yüzümden"
"Jungkook? Yapmadım de"
Sesizlik...
"Yapmadım de! Lütfen! "
"Yapmadım birşey... Doktora gittim bu gün. Muayene etti. Bebek ölü dedi. Aldırmak zorunda kaldım"
Taehyung ona inanmak istiyordu. Aslında bir bakıma yalan değildi.
Taehyung biraz sakinleşmiş sevgilisinin yanına oturmuştu.
"Unutmaya çalışalım olur mu? Unutalım"
"Hmhm, unutalım"
"Ağrın var mı? "
"Kasıklarım ağrıyor, biraz da karnım"
Taehyung sevgilisini kucağına oturtmuş belini okşamaya başlamıştı. O sırada jungkook sevgilisinin kulağına fısıldadı

"Biz ebeveyn olmaya uygun değiliz taehyung. Bu ikimiz içinde daha iyi oldu. Hem ben daha çok küçüğüm. Ailem onaylamazdı"
"Haklısın sevgilim, küçüksün daha... "
 
Konu böylece kapanmışdı. Taehyung sevgilisini alıp yatağa giderken kendinden gelen yoğun fermon ile kızgınlığın yaklaştığını anladı.