Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─ merve
motorumu parkettikten birkaç dakika sonra motordan inmiştim. telefonumda hala onun fotoğrafı bulunan galerime birazdan silmeye çalışacağını bilerek birkaç dokunuş yapıp telefonu kapatmıştım. kapıya yanaştığımda damla'nın hala orda dikilmiş orduğunu gördüm. bana orta parmak çekiyordu.
orta parmak çeken bu mutlu ifadenin olduğu kapıdan içeri geçemezdim. zaten neden geldiğimi de anlamıyordum. karın ağrılarımın verdiği inatçılık ve çocukça davranışlar beni bazen kendimden soğutuyordu. simge odaya gelecek zamanı mı buldun amına koyayım?
bir anda gözüm yan taraftaki pürüzlü duvara çarptığında evlerinin duvarlarının tam tırmanılmaya uygun olduğunu farketmemle dudağım yukarı doğru kıvrıldı. şuan bu acı yüzünden beceremeyip belki bir yerlerimi kırabilirdim ama şuan duvarı gördüğüm anda tırmanma isteği doğmuştu içime.
köşeye doğru ilerlediğimde damla beni farkedip başını dışarı çıkararak bana bakıyordu. arkadan napıyorsun lan sesleri gelirken yaseniya'nın penceresine yetişmiştim. yetişmiştim yetişmesine ama iki elim de pencerenin tutamaçlarını tutuyordu ve bacaklarım düşmemi engellemek için incecik yerde duruyordu.
zar zor pencereyi çalarken yaseniya yatağında telefonuna bakarak yatıyordu. çaldığımda pencereye doğru kafasını bir anda kaldırdı. beni görünce gözleri fal taşı gibi açılmış bir şekilde ayaklandığında dengesini kaybedip yere uçmuştu.
─ yaseniya
acı içinde yerden kalkarken şuan pencerede olan merve'ye pencereyi açmıştım. acıdığı için yanağımı tutarken merve ayağını çatı köşesine koymuş bir şekilde duruyordu.
"bizde kapı var.. biliyor muydun?" dedim şaşkın yüz ifademle. onu pencerede görünce bir an elim ayağıma dolanmıştı. bana sırıtarak bakarken dirseğini pencere mermerinde konumlayarak elini yüzüne götürdü. "eviniz amerikan stilindeyken," dedi kafasını hafif yana yatırırken. "bende amerikan havası yaratayım dedim."
dediği şeyle hafif gülümsemiştim çünkü şuan çok tatlı gözüküyordu. elinden tutup pencereyi tam açarak onu içeri aldığımda nefesi kesilmişti, pencerede çapkın çapkın konuşurken düz durmak için cebelleşiyordu büyük ihtimalle.
ona cevap verecekken merdivenlerin anasını saya saya çıkan birinin sesi geldiğinde bu kişinin damla olduğunu anlayabiliyordum. birkaç saniye içinde benim odama yetiştiğinde yüzümüzü ona çevirdik.
"ne yapıyorsun lan?" diye sordu merve'yi kastederek. bir saat damla'nın boş laflarını dinleyeceğimi anlayınca iç çekmiştim. eve almayıp eve girdiği için sinirliydi şuan. hem asıl ona ne oluyordu, azarlaması gereken kişi ben değil miydim?
"aksiyon olsun dedim." dedi dalga geçercesine. onu ciddiye almıyordu, damla'nın sinirli yüz ifadesini gördüğümde dediği şeyle sırıtmıştım. "sen spiderman misin amına koyayım?" diye kızar gibi sordu, gözlerini kısıyordu. merve hiç istifini bozmadan yüzünde garip bir gülümsemeyle başını sallamıştı. "ayrıca spiderwoman olacak, teşekkürler."
