Dağılmış yüzümle önümdekine baktım.
"Ünlü mafya kim seungmin işlerini adamlarınamı yaptırıyor?"
"Kapat çeneni."
"Ne o? Yoksa adamlarını üstümemi salacaksın!"
"Sana ses kes dedim."
"GELİN AMINA KOYAYIM SİKİK PİÇLER!"
"Minho?"
"Jisung?"
"Ne yapıyorsun burada? BURADA OLMAMALIYDIN JİSUNG!"
"Ne diyorsun sevgilimsin sen benim korumalıyım seni."
"Jisung ne saçmalıyorsun sana bir zarar helecek hastasın zate-"
"Sakın birdaha o kelimeyi ağzına alma Lee Minho!"
"Jisung arkanda!"
Sonrası yoktu, sadece minhonun bağırışları vardı.
Gözlerimi açtığımda gözlerim sadece gri duvarı görüyordu kafamı çevirdiğimdede öyleydi ama duvara yaslanık değildim. Ayaklarımı zorla yere bastırıp arkamı döndüm, Minho vardı kafası aşağıya sarkıyordu.
"Minho... özür dilerim."
"Görüyorumki prensimiz uyanmış."
"Seungmin yapma."
"Korkma, benden size zarar gelmez."
"Minhoya ne yaptığın belli"
"Peki belki şu an iğne etkisini göstermeye başlayacak olabiliriz sende, minhoda başladı ama."
"Ne yaptın sen?"
"Şşşşt!"
Gözleri kayıyordu.
Gözlerini öksürerek açtı jisung.
"Ah jisung iyisin.."
"Minho, Nerdeyiz biz?"
"Yolun kenarında."
"Nasıl geldikki?"
"Boşver hastaneye gidiyoruz."
"Hayır! Yeter bıktım Minho! Ne zaman düzgün şekilde ilişkimiz olacak? Ne zaman düzgün yaşayacağım ben?"
"Jisung sadece iyi olmanı istiyorum.."
"Olmuyorum işte! Olmuyorum!"
"Jisung özür dilerim."
"Ben özür dilerim işte! yine kızdım sana."
"Eve gidelimmi?"
"Hm hm."
"Kucak?"
"Hm hm."
Jisung kucağımda uyurken saat 1 e vuruyordu.
"Jisung güzelim eve geldik."
"Hm hmm..."
"Ah birde yıkanacakmısın suyu ısıtayımmı?"
"Sen beni yıkarmısın?"
"Yıkarım bebeğim."
Jisungu yıkarken.
"Jisung uyuyormusun?"
