BEN SENİ ARAYAMAM

PART 2

Azıcık geç geldim ama bir ufak eğitime katıldım, ben hoş buldum sizler de hoş geldiniz.

Keyifli okumalar efenim💜

"Neyini anlatsam da bir şey eksik kalacak gibi geliyor. Kokusu mesela baharı bile kıskandırır. Çiçekler onun kokusunu alabilse bir daha kokmazlar. Hani okuldan eve gelirsin çok acıkmışsındır ve annen en sevdiğin yemeği yapmıştır. Kapıdan girer girmez o koku sarmıştır tüm evi. Sanki dünyalar senin olmuş gibi sevinirsin, o an tüm evren üzerindeki en güzel koku o yemek kokusudur ya. Şimdi çocuk Hande'ye onun kokusu ve o anki yemek kokusu arasında bir seçim yaptırsan onun kokusunu seçer. Tüm parfüm firmaları halt etmiş. Saatlerce tonlarca insan çalışarak kokular üretiyor. Hiçbir şey yapmadan en güzel parfümü bile solluyor. Ona sarıldığımda zaman dursun istiyorum. Kokusunu daha çok içime çekmek için o lanet zaman dursun istiyorum."

"Adı ne? Ne iş yapıyor? Nerede gördün? Anlat biraz da tanıyayım."

"Nerede gördüğümü inan hatırlamıyorum. İlk ne zaman gördüm, yoksa o mu beni gördü bilmiyorum. Hem çok eski hem de bir o kadar yeni gibi. Kendine ait bir işi var. Kendi işinin patronu. Biliyor musun, o da benim gibi çocukluk hayalinin peşinden koşup kurmuş işini. Çok güzel yemek yapıyor. Eli aşırı lezzetli. Eskiden nefret ettiğim bir şeyi bile yapsa zevkle yiyorum."

"Ben yapınca da yiyorsun balım. Sen karşındakini kırmayı hiç sevmezsin."

Gülümsedi Hande. Sevmezdi doğru. Karşısındaki kırmamak için kendisi paramparça olurdu. Yine de kırmazdı.

"Zehra buraya gelsene ya da dur ben geleyim. Sana sarılmaya ihtiyacım var."

"Saçmalama Hande sarhoşsun otur oturduğun yerde ben gelirim. Telefonu Yaren'e verir misin?"

Hande dediğini yaparak Yaren'e seslenip telefonu arkadaşına verdi.

"Buyrunuz sevgili Güneş."

"Yaren bu manyağa sahip çık ben çıktım geliyorum. İçince saçmalıyor biliyorsun. Kalkıp gelmeye falan çalışır biliyorum bırakmazsın ama yine de söylemek istedim. Dikkat et ona. Daha da içmesin sonra midesine dokunuyor. Uyumasın da biraz kendine gelsin. Bir de bana konum atar mısın?"

"Atarım atatım da ne iş Zehra? Ne bu Baladın aşkı?"

"Dur Yaren ya. Ne aşkı maşkı! Hadi at konumu."

"Öyle olsun Zehra gelince senin de ifadeni alırım."

Telefonu yeniden Hande'ye verip kendi telefonundan Zehra'ya konum attı Yaren. Tekirdağ'daki yazlık evdeydiler. Tahminlerine göre iki ya da iki buçuk saatlik bir mesafe vardı aralarında. Tabii bu mesafe Zehra'nın araba kullanma şekline göre 1 saat bile olabilirdi.

"Zeze geliyor musun? Ben seni çok özledim. Kocaman sarılmam lazım sana."

Buruk bir şekilde gülümsedi Zehra.

"Geliyorum güzelim geliyorum. Eee anlat bakalım kalbinin sahibinin başka ne özellikleri var, karakteri nasıl?"

Önündeki ekranda tahmini varış süresi 2 saat 6 dakika gözüküyordu ama Zehra'nın hızı bu yolculuğun o kadar da sürmeyeceğini gösteriyordu.