Belki Korkuları Hayallerimiz Boğar.

Güvenmek.

Hepimiz bir kişiye güvenmek isteriz. İster yakın bir dost olarak olsun, ister sevgili. Sevmek, sevilmez isteriz her birimiz. En azından bir kişi için değerli, özel olmak isteriz. Ve bazen bunun yanlış olduğunu düşünsek bile güveniriz insanlara. İnsanoğlunun güvene layık olmadığını bildiğimiz halde. Düşmek için yürürüz adeta. Dizlerimiz parçalanır o yolda, ama yine de bizi ayakta tutan bir şey vardır bu yolda: İNANCIMIZ. Güvendiğimiz kişi için özel olduğumuzu düşünürüz, bizi çok önemsediğini tekrarlarız kendimize. Sevgisine veya samimiyetine inanırız. En önemlisi de sözlerine. Hatta deriz ki "Herkes yapar, ama o yapmaz." Yahu "O" diye bahsettiğimiz şahısı ne kadar tanıyoruz ki? Ne kadar eminiz bizi yarı yolda bırakmayacağına? Ama bunları düşünmek çok sonra aklımıza geliyor, veya hiç gelmiyor. Ve güven dediğimiz bu kavram bu duygu, kolay kolay tekrar yerine gelmiyor. Güvenimiz bir kere boşa çıkıyor ve toparlanması için biraz zaman gerekiyor. Evet, buraya kadar tamam. Peki ama insanlara olan güvenimizi sarsan birkaç şahıs yüzünden tüm insanlığı suçlamaya değer mi diyeceğim şimdi de. "Evet" dediğinizi duyar gibiyim. İnsanoğlunun güvene layık olmadığından bahsetmiştik. Bunun sebebi ise bugüne kadar yaşamış olduğumuz olaylar, bulunduğumuz toplumlar ve elde kalan hayal kırıklıkları... Benim vereceğim cevap ise "Hayır" olacak. Hayır. Çünkü bilemeyiz hiçbir şeyi denemeden. Kalkamayız ki düşmeden. Çevremizde bize tavsiye veren birçok insan var. Hepsi de yaşadıklarını yaşayıp da üzülmememiz için, düşmememiz için yardım etmeye çalışıyorlar. Ama başka birisinin tecrübesiyle hata yapmamayı öğrenebilir mi bir insan? Kendi düşmeli ve kendi kalkmalı. Sonra kollarını daha ileri uzatmalı. Tamam, belki de tekrar düşmeli. Ama bu defa daha güzel düşüp daha güzel kalkmalı. Genciz, öğreniyoruz daha. Evet, güvenimizi kıranlara inat güveneceğiz tekrar bu insanoğluna. Tekrar düşeceğiz belki. Ama olsun. Ve bir gün gelecek. O kırılan güvenimizi beraber onarabileceğimiz biri çıkacak karşımıza. O zaman kaldıracağız kafamızı semaya, ve şöyle diyeceğiz: DENEMEDEN BİLEMEZDİM.