KALBİM SENİ İSTİYOR

=Karanlık=

Bazen çok heyecanlanırsınız ya işte ben onun tam karşısındaydım . Çok heyecanlıydım. daha önce hiç onun gözlerine bakmamıştım ama şu an onun tam gözüne bakıyordum.Bana bir şey söyleyecekmiş gibi bakıyordu.
Fark ettim de ellerini sıkmaya başlıyordu. Daha sonra hiçbir şey demedi başını sallayıp doğru kütüphaneden çıktı. Ben onun arkasından bakakalmıştım. Biraz şaşkınlıkla biraz mutlulukla onun gidişini izledim. Daha sonra kitaplarımı toplayıp kütüphaneden çıktım.
Doğru sınıfa gittim.
Gider gitmez Cemrenin yanına gittim. Gittiğimde Cemre başını masaya koymuş ağlıyordu. "Cemre ne oldu."dedim üzülmüş bir şekilde.
"Bir şey yok Haziran."dedi gözyaşlarını silerken.
"Hayır bir şey var Cemre ve bana söylemiyorsun." "Yok dedim Haziran."dedi ve bana bağırdı.
Ne olduğunu anlayamadım."bana bağırmana gerek yok Cemre"dedim ona sert bir tavırla.ve hemen kendi sırama geçtim. Eşyalarımı çantam yerleştirdim ve dersin başlamasını bekledim. Ders başladı zaten 3 ders tek vardı.
Dersin bitmesini biraz can sıkıntısıyla birazda oyalanarak bitirdim .
Eşyalarımı topladım cebimde telefonumu aradım ama bulamadım. Heralde kütüphane de bırakmış olmalıyım. Çantamı omzuma taktım ve doğru kütüphaneye gittim. Kütüphaneye gittiğimde oturduğum yere baktım ama telefonumu bulamadım. Sonra arkamda birisinin olduğunu fark ettim.
Arkamı döndüğümde Kerem in olduğunu fark ettim."Bunu mu arıyorsun"dedi telefonu göstererek." Telefonu almaya çalıştım ama alamadım çünkü hızlı davranıp telefonu hemen diğer eline koyuyordu ben mi çok yavaşım yoksa o mu çok hızlı anlayamadım.
"Her şeyi biliyorum ."dedi bana. "Ne her şeyi biliyorsun" dedim ve ekledim "ne biliyorsan söyle" oda "söylemeyeceğim"diyip telefonu bana verip gitti gitmeden öncede "sadece seni merak etmiştim."dedi ve gitti.ben onun arkasından bakakaldım. Kendimi toparladım kütüphaneden çıktım sonrada okuldan. Metro durağına doğru ilerledim tabi hüzüntüyle. Nerdeyse ağlayacaktım. Metro durağında beklerken aktı bir tane gözümden yaş. Bu olanların hiçbirine aldırış etmeden, taktım kulaklığımı, açtım yine o şarkıyı,o diğer yarım şarkısı.

Hüzüntüyle dinliyorum birde dışarıya bakarken. Ben anlayamamıştım, Cemre bana niye öyle davranmıştı ki. Bana anlatmadığı bir derdi olmalı.
Ama bunun için bana bağırmasına gerek yoktu. Kafamdan bunları boşalttım ve yine açtım şarkımı sanki bende bu şarkıdaki gibi diğer yarımı arıyorumdur.
10-15 dakika sonra evime vardım. yavaş yavaş eve doğru yürüyordum. Eve geldiğim zaman çantamı doğru yatağımın üstüne bıraktım ve bende kulağımda o şarkıyla orada uyuyakaldım.
Uyandığımda akşam olmuştu. Kendimi toparlarken annemin sesi geldi"Haziran kızım duşunu al ve gel yemek ye" "tamam anneciğim" diyip duşa girdim. Başım o kadar ağrıyordu ki duşa girince hiçbir şey yapmadım sadece başıma döküyordum. Başımı yukarı kaldırmıştım ve suyun gelmesini izliyordum. Daha sonra banyodan çıkmadan önce annem seslendi "duşunu almadınmı kızım" "şimdi geldim anne"diye cevap verdim ve duştan çıktım. .kıyafetlerimi bir pantolon ve bir krop giyip hemen salona geçtim. Annemin yanına gittiğimde annem endişeyle" Hasta Mısın kızım" diye sordu."hayır anne neden sordun"dedim . "Yüzün halsiz görünüyor kızım" dedi. "Yok anneciğim"dedim ve ekledim "bak halsiz değilim." Dedim.moralim bozuk olmadığını göstererek. Çünkü annemin benim bu halde olduğumu bilmesini istemedim.
"Yemek yemiyorum anne"diyip odama gideceğim sırada annemin sesi geldi"bir yere gitmek yok küçük hanım" ve ekledi "bana yaklaş" dedi ve bende ona yaklaştım. Elini alnıma koydu ve ateşimin olup olmadığına baktı. "Kızım senin çok ateşin var" dedi endişeli bir sesle ve ekledi. "Sen daha yeni duş almadın mı crop giydin" dedi. "Hemen yat buraya"dedi kanepeyi göstererek. Bende ona karşı çıkamadım."tamam anne" dedim homurdanarak ve kanepeye uzandım. Annem mutfağa giderken"şimdi sana bir çorba hazırlarım hemen iyileşirsin" dedi ve mutfağa gitti. Benim babamın işi olduğu için bugün biraz geç gelicekti. Annem mutfağa gitti bende telefonumdan Caner'e mesaj attım.
19:50