KALBİM SENİ İSTİYOR

=CESARET=

Ben hep korkuyordum. Korkarak yürüyordum bu gittiğim yollardan.ama umudumu yitirmiyordum. Ne kadar korksam da ne kadar kimsesiz olsamda umudumu yitirmiyordum, yitirmeyeceğim. Ben babamı bu halden kurtaracağım. Bundan sonraki yolu cesur olarak devam edeceğim. Babamla konuşurken bir anda içeri hemşire girip "artık hastamızı yalnız bırakmanız gerekiyor."
"Tamam" dedim ve babama dönüp "görüşürüz babacığım" diyip yoğum bakımdan çıktım ve annemlerin yanına gidip " anne babamı eve götüreceğiz değil mi" dedim annemler bakarken. " Tabiki kızım babanı burda yalnız bırakamayız" dedi annem. Yoğum bakım kapısı açıldı ve içinden hemşire çıktı bize doğru gelip "hastamız bir kaç gün burda kalması gerekiyor " dedi " teşekkürler" dedim ve sonra hemşire gitti. Ben bir sandalyede oturdum . O kadar beklemiştik ki akşam olmuştu. Şimdi birkaç gün sabretmem gerekiyordu.
Ben cemreye dönüp "Cemre sen git annen merak etmesin" dedim. "Bir şey olmaz Haziran ben burda kalırım, aileme haber veririm" dedi gülümseyerek. Annem de "evet cemreciğim sen git ailen merak etmesin seni. biz sana haber veririz" dedi. " Tamam sevgi teyze ama beni her şeyden haberdar edin" dedi Cemre ben de ona cevap verdim "tamam ben sana haber veririm sen git" "tamam" dedi ve gitti. Ben de anneme dönüp "anne ben okuldan hocamı arıyayım yarın okula gidemeyeceğimi söyleyeyim" dedim"tamam kızım "dedi
Ve ben oradan uzaklaştım telefondan Aynur hocayı arayıp telefonu kulağıma koydum.Aynur hoca telefonu açınca da konuşmaya başladım."Hocam benim Haziran"dedim ve ekledim "yarın okula gelemeyeceğim hastalanmışımda" "geçmiş olsun Haziran neyin var" dedi biraz endişeyle " hocam biraz üşütmüşümde"
"Tamam Haziran geçmiş olsun"
"Teşekkürler hocam görüşürüz"
"Görüşürüz canım" dedikten sonra telefonu kapattım. Telefonu indirip annemin yanına gidecekken onu gördüm.ne işi vardı hala burdamıydı. Anlamıyorum dedim kendi kendime.
İç sesim susmuyor sürekli konuşup duruyor

kızım Kerem seni bırakmamış .burda kalmış akşam oldu ama hala gitmemiş.Kerem sana aşık falan olmuş olması.

İç sesimin bu söylediğinden sonra onu susturmaya çalıştım ama bir türlü susmuyordu
Acaba iç sesim haklı olabilir mi diyede merak etmedim değil.
Ama onu birisinin alıp burdan götürmesi lazım.
Birden aklıma Caner geldi o keremi eve götürebilir.
Hemen telefonu açtım ve caneri aramaya başladım. Ama Caner telefonu açmıyordu.
3-4 kere aradım ama açmadı.
En sonunda Caner'e mesaj attım

HAZİRAN: Caner Kerem burada, hastanede çabuk gel onu burdan götür.

Caner'e mesaj attıktan sonra onun hiç dikkatini çekmemek için orda, yakındaki bir sandalyaye oturdum o kadar çok ağlamıştımki nerdeyse gözlerim şişmişti.

Keşke Kerem gelse yanına şimdi. Onun senin yanına gelmesini çok istiyorsundur değilmi ?

Hayır diyorum iç sesime ama beni dinlemiyor
Biliyorum çok seviyorsun onu ve onun yanına gelmesini de çok istersin

O kadar çok hayır diyordum ki artık ben bile inanmıyordum bu hayır diyişlerime.

En son evet dedim ben onu çok seviyorum.
Onun yanıma gelmesinide çok istiyorum.

Afferin yürü be kızım. Artık bu olanları kendine inandırıyorsun . Yaşa be.

Diyor iç sesim ve susmuyor.
Ne kadar susturmaya çalışsamda iç sesim susmuyor. Aksine daha fazla konuşmaya başlıyor.
Ayaklarımı öne uzatmış, ayaklarımı izliyorken omzumda bir dokunma hisettim.
Ben kim olduğunu bilmediğim için biraz korktum.
Korka korka arkama bakmaya başladım.
Arkama baktığım sırada arkamda onu gördüm.
Niye benim yanıma gelmiştiki anlamadım .
Ben önüme baktığım için onun gelişini görmemiştim. Birden elini öne uzatarak
" merhaba ben Kerem " dedi. Bende onun elini sıkarak " memnun oldum bende Haziran".
Onun biraz morali bozuk gibiydi ama çaktırmamaya çalışıyor gibiydi.
"Ben senin okuduğun okulda 12-A da okuyorum"
"Biliyorum" dedim ama sonra değiştirdim "yani Bende 11-A dayım yani sınıflarımız karşı karşıya olduğu için ara sıra seni görüyorum"
"Öylemi" dedi ve ekledi "geçmiş olsun umarım baban kurtulur"
" Teşekkürler" dedim ve ekledim " niye sen geldin buraya sen sınavdan sonra kantinde değilmiydin yani ben seni orda görmüştüm"
"Evet" dedi ve ekledi " ben seni bu halde görünce bir şey olduğunu anladım ve senle arkadaşını buraya kadar takip ettim"
Hmm çok mu merak ettin beni kıyamam sana.

" Efendim" dedi bir anda ama ben ona hiçbir şey söylememiştim ki. Olamaz ben iç sesimi dışamı vurmuştum yoksa olamaz . Acaba hangilerini sôylemiştim hangilerini duymuş olabilir. Biraz çekinerek ona sormaya başladım. " Acaba benim söylediğim hangi şeyleri duydun."
" Hmm Çok mu merak ettin beni dedin"
" Şaka olsun lütfen şakaydı de olamaz"
"Oldu bile "dedi o güzel gülüşünü ve gamzesini göstererek.
Ya nasıl yaptım sanki benim iç sesim sırf Kerem duysun diye uğraşıyordu
" Neden hala gitmedin evine"dedim ona bakarken"
" Seni merak ettim"
" Ama artık gitmen gerekiyor Kerem "
" Biraz sonra giderim " dedi.
" Olmaz şimdi gitmelisin ben sonra sana haber veririm"
"Ama bende telefon numaran yokki" dedi yüzünde ki tebessümü belli ederken
Hmm anladım demek ki telefon numaramı istiyorsun öylemi.
Gerçekten bu sefer iç sesimin söylediklerine gülüyorrum ve galiba bu gülüşümü dışa vuruyordum.
"Ne oldu niye gülüyorsun" dedi ve oda gülmeye başladı.
" Hiç öylesine" dedim ve ekledim." Söylüyorum numaramı yaz" biraz bekledim ve söylemeye başladım " 0543 516 55** " dedim ve ekledim
" oldumu yazdınmı."
" Evet yazdım"
"Tamam o zaman haberleşiriz" dedim
" Tamam görüşürüz "
" Görüşürüz dedim ve gitti.
Ben onun yanındayken resmen yanaklarım kızarmıştı. Kerem gittikten sonra annemin yanına geri döndüm ve o sırada annemin yanına bir doktor geldi. Ve bizimle konuşmaya başladı " hastamızı odaya aldık onunla birlikte kalabilirsiniz ,onu görebilirsiniz" dedi ve ekledi "odanın içinde iki tane yatak var"
" Hastamız 300 numaralı odada yatıyor"
" Tamam teşekkürler" dedim ve doktor yanımızdan ayrıldı. " Hadi anne gidelim mi hemen babamın odasına"dedim ve babamın odasına doğru gittik.
Babamın odasının önüne geldiğimizde yavaşça kapıyı açmaya başladım açtığımda babamı yatağın üstünde buldum.
Annemin gelmesini hiç beklemeden doğru yüce babamın yanına koştum ve onun yanına oturdum.
"Babacığım bak geldi artık senin yanındayım senin kurtulacaksın baba". Annem benim yanıma söylene söylene geliyordu ama benim hiçbir şey duymadığımı zannediyordu ama onun aksine ben her şeyi tek tek ayrıntısına kadar duyuyordum. " Bir kızımız var babasın dan başka bir şey düşünmez." Akşam olduğu için Benim biraz uykum geliyordu ama babam burada olduğu için uykum bir anda kaçıverdi. O sırada telefonundan da mesajlar geliyordu hem cemre'den hem caner'den hem de kerem'den kerem'in numarasını sizce nasıl kaydetmiş olabilirim tabii ki de kerem'in Ben ona onun nasıl kaydettiğimi göstermem kimsede göremem ama sadece ben gördüğüm için onun ismini Kerem değil kerem'im diye koydum.
" Kızım hadi uyu gözlerin şişti artık kıpkırmızı oldu bak uyu yoksa uyanamazsın"
" Hayır anne ya ben burada kalıp babamı izlemek istiyorum ben onun yanında durmak istiyorum onun elini tutmak istiyorum."
" Tamam tutarsın kızım babanın elini uyursan yine tutabilirsin"
" Anne ya biraz daha kalsam olmuyor mu"
" Olmaz kızım uyuman lazım"
Anneme sürekli hayır diyorum ve sonunda kazanan yine ben oluyorum.
Ben en sonunda kendimi uyurken buldum.
***
Okula geç kalmış hızla evden çıktım ve hemen bir metroya bindim.
Okula vardığımda 5 dakika geç kalmıştım ve doğru sınıfa girdim sınıfa girmeden önce kapıyı çaldım hocanızdan geç kaldığım için özür dilerim " geç kaldığım için özür dilerim fatih hocam"
" Önemli değil hazirancığım" hocamızın bu söylediğinden sonra direkt sırama geçtim ve oturdum.
Canım bilmediğim bir nedenden dolayı çok sıkın gibiydi. Dersi biraz oyalanarak ve sıkılarak bitirdim. Ders bittikten sonra kütüphaneye gittim kütüphanede almam gereken bir kitap vardı. Kütüphaneye gittiğimde bulmak istediğim kitabı ararken arkamda birisinin olduğunu hissettim
Ve hemen arkama baktım . Arkamda o vardı.
Benim diğer yarım kerem'im . Birden benle konuşmaya başladı " Haziran sana bir şey söyleyeceğim" dedi ve ekledi " ben sana aşık oldum"
" Neeee"
" Benimle çıkar mısın"
" Delimisin ya tabiki " dedim ve ekledim" bende seni çooook seviyorum " ona sarıldım. oda bana sarıldı. Ve yanağımdan küçük bir öpücük kondu o kadar mutlu oldum ki anlatamam ben o sırada birden bir ses duydum sanki annemin sesiydi şöyle diyordu " kızım" " kızım " etrafıma bakıyordum ama annemi göremiyor dum.
Ben ilk defa birisine böyle bir cesaretlik gösteriyordum. Hâlâ kulağımda o ses ama annem yanımda değildi onu ben göremedim. Birden Kerem de dahil olan hepsi önümden kayboldu etrafıma baktım ama onları göremedim. Kerem'i de göremedim bir anda başında dikilmiş bir anne gördüm. Olamaz bu bir rüya mıydı bilmiyorum ama herhalde Rüya olması lazım çok güzel bir rüya. İlk defa birisine cesaretli davrandım. Bu rüyada olsa bile çok güzel bir şeydi. Umarım gerçekleşir diye hep dua ediyorum. Umarım bir gün gerçekleri de böyle kolay söyleyebilirim.
Keremciğim ben sana birgün gerçekleri anlatacağım merak etme çok yakında.