Mabbie vergeef me alsjeblieft

1. Hoe kon je!

Pov Matthyas:
'hey schat,' zeg ik meteen als hij de telefoon opneemt. 'hey hoe is het daar?' 'druk super druk' antwoord ik hem. 'nog een nachtje' antwoord hij. Ik mis deze jongen zo erg ook al ben ik maar 2 dagen weg geweest. ik wil net wat zeggen als ik bij hem de deurbel hoor gaan. 'sorry ik heb eten besteld ik moet gaan. Ik hou van je tot morgen' 'tot morgen liefje smakelijk'. Dan hangt hij de telefoon op. Ik zit nu al 2 dagen bij mijn ouders thuis. Begrijp me niet verkeerd ze zijn geweldig maar het is zo druk altijd hier in huis. Wat Robbie niet weet is dat ik vanavond al terug kom. Ik schuif het avondeten naar binnen en dan neem ik afscheid van mijn ouders waarop ik in de auto stap naar mijn liefste vriend. Normaal gaat hij altijd mee maar deze keer moest hij nog wat dingen doen en het zou het zoveel makkelijker maken als ik alleen zou gaan.

Na ongeveer anderhalf uur ben ik eindelijk thuis. Ik stap de auto uit doe hem op slot en wacht nog even voor de deur. Vanavond is de avond. Ik kan niet meer wachten. Ik wil van deze jongen mijn man maken. Ik open de deur en ruik meteen het eten wat hij heeft aanstaan. Ik loop de keuken in, in de hoop hem daar te vinden maar tevergeefs. Ik zet het fornuis uit. Deze jongen is soms ook onhandig. Hij begint aan iets maar vergeet het dan als hij wat anders doet. ik wil de woonkamer net inlopen om daar te kijken als ik boven wat hoor. Ik loop dan trap op met een lach op mijn gezicht. Maar die lach zakt al snel van mijn gezicht af als ik boven ben. De deur van de slaapkamer staat op een kier waardoor ik de kamer in kan kijken. Is dit echt doet hij dit echt. Er gaat van alles door mijn hoofd. Ik hoop gewoon dat ik het me gewoon inbeeld van het moe zijn. Ik loop dichter naar de deur maar dan komt toch echt de waarheid hard binnen.

Daar staat hij de man waarvan ik 5 minuten geleden nog dacht dat hij de man van mijn dromen is. maar nu. Hij staat daar gewoon bij ONS bed. In ONZE kamer waarin we elkaar de eerste keer zoende. En nu, nu staat hij daar gewoon met een vrouw, en in plaats van dat zijn lippen de mijne raken. Raken de zijne nu een vrouw. De tranen stromen over mijn wangen. Mijn handen zijn veranderd in vuisten. Haar handen zakken af van zijn gezicht naar zijn riem. De zijne zakken af naar haar broek. Ik moet dit stoppen voordat dit nog verder gaat. Ik duw de deur open waarop een slag volgt. De deur is tegen de muur open gevlogen. 'Robbie! Hoe kun je!' hij schrikt hij had me dan ook niet verwacht. 'schat het is niet wat het lijkt.' 'wat is het dan zeg het me dan!' 'baby het spijt me zo' is het enige wat er uit zijn mond komt. 'rot op met je baby ik ben niets meer van jou' de tranen stromen bij ons beiden over onze wangen. 'schat alsjeblieft vergeef me ik kan niet zonder je.' 'dan had je eerder moeten bedenken Robbie.'

Ik pak het doosje met de ring uit mijn broekzak en zet het op het kastje naast me. 'je bekijkt het maar'. ik pak een paar kleren uit de kast en loop dan naar de auto. Hij loopt achter me aan. hij probeert me tegen te houden in elke manier mogelijk. Hij probeert me tegen hem aan te trekken en elke deur dicht te houden. Hoeveel pijn me dit ook doet loop ik toch door en duw ik hem van me af. Gooi mijn kleren in de auto en stap dan in. Gelijk rijd ik weg een paar straten verder zet ik de auto aan de kant. En breek ik in tranen uit. Hoe kon hij dit doen. Met trillende handen pak ik mijn telefoon en bel ik mijn beste vriend. 1x 2x 3x gaat hij over en dan hoor ik zijn stem. 'hey hoeging het met Robbie zijn mijn beste vrienden verloofd? Matthy? Alles oké?'  

ja mensen weer een nieuw verhaal. er komen binnenkort nieuwe delen online van de andere onafgemaakte boeken. ik hoop dat jullie het nieuwe verhaal leuk vinden. zo ja vergeet dan niet te stemmen en te reageren. 730 woorden.

xx bankzittersliefde