5. praten

88 11 2
                                    

Pov Matthyas:
'luister, en knoop dit in je oren. Je bent geen mislukkeling en al helemaal geen egoïst. Jullie zijn opgegaan in het moment. Van de ene kant kan ik het begrijpen maar van de andere kant heb je al 3 jaar een relatie Robbie notabene met mij. ik wil dit niet kwijt jou niet kwijt maar hoe moet ik je nu nog vertrouwen? Je had al mijn vertrouwen en dat is gewoon in een klap weg.' 'laat het me bewijzen. Geef me 2 weken Baby als je dan nog steeds zo voelt zal ik bij je weg gaan. Maar als het weer terug word zo als het oude blijven we samen, alsjeblief schat' hij pakt mijn handen vast en dan gaat hij op 1 knie

zitten. 'alsjeblieft schat 2 weken' ik moet er zachtjes om lachen waarop ik hem terug omhoog hijs. 'je hebt 2 weken' fluister ik zachtjes. Ik merk meteen dat er een last van zijn schouders valt. Even later ben ik bezig met de kast op de slaapkamer uit elkaar te halen. Het bed hebben we net samen uit elkaar gehaald. Robbie is mijn auto halen zodat we zometeen alles in de auto's kunnen leggen. Er is niet veel gebeurt tijdens het afbreken van het bed. Gewoon de normale gesprekken zijn er wel geweest over hoe blij hij was dat eindelijk na maanden wachten in CDH kunnen gaan wonen.

niet veel later gaat de bel ik verwacht niemand maar besluit toch de deur te open. ik moet lachen als ik zie wie voor de deur staat. 'sleutel?' vraag ik hem lachend 'sleutel' lacht hij terug. ik draai me lachend weg en wil naar binnen lopen als hij me terug trekt 'ik heb nog wat voor je' zegt hij zachtjes waarop hij me een bos rozen geeft. ' rob dit had je niet hoeven te doen' 'en of ik dat moest doen ik heb gezegd dat ik zou bewijzen dat ik van je hou en dat ga ik doen ook' zegt hij vastberaden. ik glimlach naar hem waarop ik hem in mijn armen trek. 'het spijt me Matthy ik'

'geen excuses meer daar hebben we het over gehad oké?' ik voel hem knikken 'kom je nog helpen met de kast dan kan daarna alle s de auto's in?' 'voor jou doe ik alles' zegt hij waarop hij naar boven loopt. ik leg de bloemen snel weg en loop dan achter me aan. we halen de kast uit elkaar en leggen dan alles in de auto's. ik loop terug naar binnen en leg mijn sleutel in de keuken voor de eigenaar. ik wil net naar de auto lopen als ik robbie in de woonkamer zie. ik ga zachtjes achter hem staan en sla mijn armen om me heen.

'deze plek heeft zoveel herinneringen. hier is alles begonnen' zegt hij met een trilling in zijn stem. 'en we gaan nog veel mooiere herinneringen maken in CDH samen. beloofd' fluister ik in zijn oor. 'op naar ons nieuwe avontuur' fluister ik waarop zijn hand pak en samen met hem naar buiten loop. ik trek de deur achter ons dicht en druk dan zachtjes een kus op zijn wang. 'we gaan' zeg ik waarop we beiden in de auto stappen en naar CDH rijden.

in de auto bel ik Milo op en leg ik hem alles uit. van begin tot einde. van het praten tot de kus op zijn wang. we hebben het erna nog over hoe het gaat zijn in CDH tot ik een ander telefoontje krijg. 'hey ik hang je op Rob die belt' 'joe tot zo' ik hang hem op en neemt het telefoontje van Robbie aan. 'hey kleine lach ik als ik opneem' 'hey zegt hij terug maar het klinkt niet goed. 'alles oke?'vraag ik dan gelijk. 'ja hoor maar ik vroeg me af of je vanavond wel naast me wilt liggen anders moeten we nog een ander bed regelen en' 'Rob adem eens diep in, goedzo en nu weer uit. ik blijf gewoon bij je liggen oké?' 'ja ja oke' komt er stottert uit hem.

'weet je wat de volgende afslag neem die en ga daar aan de kant oke?' 'oke' antwoord hij terug. en zoals hij zei stopt hij de volgende afslag aan de kant. ik heb hem laten stoppen bij een restaurant. ik stap snel uit de auto en loop naar de zijne. ik open zijn deur en help hem dan uit de auto. ik trek hem tegen me aan en sla mijn armen om hem heen. 'probeer eens te kalmeren, het komt wel goed, we komen hier samen wel uit. onze relatie is te sterk om zomaar achter te laten. we komen er wel uit maar eerst moet je proberen rustig te worden. ik ben bij je en ga niet weg lieverd.' ik wrijf met mijn handen over zijn rug wat lijkt te werken want hij word al rustiger. als hij eenmaal wat rustiger is besluit ik niet meteen verder te gaan rijden. 'kom op we gaan eerst wat eten' 'maa'

'niks maar we gaan eerst wat eten ik trakteer daar hbe je niks tegen te zeggen' antwoord ik hem terug. ik pak zijn hand vast en neem hem mee naar binnen. als robbie naar het toilet is stuur ik Milo snel een bericht. dat hij de auto van robbie moet komen en ik hem vandaag niet meer laat rijden. de vinkjes worden al snel blauw en ik krijg een duim terug. ik duw mijn telefoon weg en ga dan aan een tafel zitten. niet veel later zit ik met Robbie heerlijk te genieten van het eten. na een half uurtje zijn we al klaar met eten en lopen we terug naar buiten waar zoals verwacht Milo al staat. 'Miel wat doe jij hier' vraagt Robbie verbaast waarop Milo begint te lachen. 'je hebt het hem niet laten weten of wel.'

ik knik lachend nee en pak de auto sleutel uit zijn broekzak. Milo neemt hem aan neemt afscheid en rijd dan weg met de auto Van robbie. hij staat er verbaast van te kijken wat me nog meer laat lachen. ' kom we gaan stap in' lach ik. niet veel later zitten we terug in de auto op weg naar CDH.

daar is hij eindelijk deel 5!!! vergeet niet te stemmen en reageren xx.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jul 01 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Mabbie vergeef me alsjeblieftWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu