Vampire love

Κεφάλαιο 40

Κεφάλαιο 40

ΆΛΙΣ

Έχουν περάσει 15 ημέρες από την ημέρα που έλαβα την τοποθεσία. Η καλή μου μαμά μου είπε ότι θα αναμετρηθούμε κοντά σε ένα έρημο δάσος μακριά από ανθρώπους. Τέλεια!!

Στο σπίτι του Φιν έχουν συγκεντρωθεί 40 βρικόλακες από την Ινδία, την Αμερική την Ελλάδα, την Ασία την Αφρική και από άλλες περιοχές της Ευρώπης.

Σήμερα είναι η μέρα που θα αναμετρηθούμε. Είμαστε ήδη στο σημείο συνάντησης και τους περιμένουμε. Ο Φιν μου κρατάει το χέρι. Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε έρθει πάρα πολύ κοντά.

«Όλα θα πάνε καλά καρδιά μου θα δεις» μου λέει και με φιλάει στο κεφάλι.

Συχνά ανταλλάζαμε φιλιά και αγκαλιές και όταν είχαμε ελεύθερο χρόνο βγαίναμε για ραντεβού.

«Μακάρι»

«Έρχονται» λέει η Αραμπέλα

Τους βλέπω. Είναι αρκετοί. Είναι όλοι ντυμένοι στα κόκκινα. Κόκκινες κουκούλες, κόκκινα παντελόνια, κόκκινες μπλούζες και τέλος κόκκινα μάτια. Ήταν ανατριχιαστικό.

Έκανα ένα βήμα μπροστά.

«Μητέρα»

«Αν με ξαναπείς μητέρα θα σου κόψω το κεφάλι.» μου λέει η κυρία που είναι μπροστά.

Γαμώτο...αυτή είναι....έχουμε τα ίδια μάτια αλλά τα μαλλιά της είναι ξανθά. Την μισώ ήδη.

«Δεν θα προλάβεις μανούλα, θα είσαι ήδη νεκρή πριν κάνεις ένα βήμα»

«ΜΗΝ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΕΊΣ ΈΤΣΙ» μου λέει και ορμάει μπροστά. Τρέχουμε και οι δύο. Φτάνω μπροστά της και της ρίχνω μια τόσο δυνατή κλοτσιά που την ρίχνω πάνω σε ένα δέντρο και σπάει.

«ΕΠΊΘΕΣΗΗΗΗΗ!!» ουρλιάζει

Η μάχη αρχίζει.

Αίμα, αίμα, αίμα κόκαλα, ουρλιαχτά και το απαλό αεράκι συμπλήρωνε την πιο άσχημη μέρα της ζωής μου.

Όρμισα πάλι στην μαμά μου και κατάφερα να την ακινητοποιήσω.

«Μανούλα ώρα να πεις αντίο»

«Θα σε βρω. Θα πάρω εκδίκηση μωρή...» δεν την άφησα να τελειώσει την φράση της. Με ένα ανατριχιαστικό κρακ της γύρισα το κεφάλι. Έσπασα τένοντες, αρτηρίες φλέβες και την τραχεία. Με το κεφάλι της γεμάτο αίματα στα χέρια μου ούρλιαξα στο πλήθος: Είναι νεκρή. Φύγετε τώρα και θα σας αφήσουμε!

Με μάτια ορθάνοιχτα οι περισσότεροι βρικόλακες έφυγαν. Το έβαλαν στα πόδια!

«Τελειώστε τους»είπα για όσους είχαν μείνει.

Μέσα σε πέντε λεπτά όλοι ήταν νεκροί και η φωτιά που απλωνόταν, θα έκαιγε τα πτώματα.

Η μυρωδιά της καμένης σάρκας μαζί με την αποπνικτική μυρωδιά της φωτιάς είναι τόσο απαίσια που μου προκαλεί πονοκέφαλο. Είναι σαν ναρκωτικό, σαν μια βόμβα που έσκασε σε ναρκοπέδιο.

Η ζαλάδα μου δεν λέει να υποχωρήσει. Κατέβηκα από το λόφο για να δω αν υπάρχουν νεκροί δικοί μας. Οι μόνοι που είχαν μείνει ήταν ο Φιν η οικογένειά του και εγώ. Ο καθένας τους κρατούσε ένα παλούκι.

«Είναι εντάξει, δεν υπάρχου άλλοι ζωντανοί. Τα παλούκια δεν είναι τώρα απαραίτητα.» τους λέω

Ο Φιν με κοίταζε με ένα άρρωστο χαμόγελο κολλημένο στο πρόσωπό του κάτι δεν πάει καλά.

Κάτι δεν πάει καλά. Καθόλου καλά.

«Πάντα σε μισούσα Άλις, ποτέ δεν σε συμπάθησα. Είσαι μια κακομαθημένη.»

«Φιν τι λες;» τον ρωτάω

«Αγάπη μου, πιστεύεις ότι σε αγαπούσα; Ήταν όλα ένα στοίχημα. Βλέπεις εγώ και η Ιζαμπέλα- η μητέρα σου είχααμε βάλει στοίχημα ότι εκείνη θα σε σκότωνε πρώτη. Την αγαπούσα σε αντίθεση με σένα! Θα σε σκοτώσω που μου την πήρες μακριά μου.»

Ξαφνικά δύο ζευγάρια χέρια με έπιασαν από τα μπράτσα και με γονάτισαν μπροστά στον Φιν.

Τα χέρια άνηκαν στην Αραμπέλα και στην Σίλια.

Ο Φιν τοποθετεί τα χέρια του μαλακά στον λαιμό μου.

«ΜΗΗΗΗΗ! ΕΊΠΕΣ ΟΤΙ ΜΕ ΑΓΑΠΟΎΣΕΣ!!» του φώναξα απελπισμένη. Δεν μπορούσα να ξεφύγω ήταν πολύ δυνατοί.

«Στο διάβολο Άλις»

Και όλα έγιναν τόσο σκοτεινά και ήσυχα.

Μαύρο σκοτάδι με τύλιξε καθώς με τρύπαγε με τον πάσαλο.

Κάποιοι μύθοι μάλλον μένουν ζωντανοί.

Καληνύχτα ζωντανοί!! Ανήκω πλέον στους νεκρούς.

                                                                                            ΤΕΛΟΣ

================================================================================================================================ 

ΑΥΤΌ ΉΤΑΝ!!

Το πρόλαβα!!

μην με φάτε!!

υπάρχει ακόμα ένα κεφάλαιο που μιλάει για το μέλλον.

Ψηφίστε και σχολιάστε

λαβ γιου

Σ.Α.