25

357 38 29
                                    

Iamnobody: Neden tuvaletin kapısında bekliyorsun?

JeonJk: E sarılıcam sana
Sen ne zaman çıkmayı düşünüyorsun?

Iamnobody: Jeon
Ben ciddi olduğunu düşünmüyordum

JeonJk: A a niye canım
Hadi çıkta sarılalım

Iamnobody: İstemiyorum

JeonJk: Park Jimiin
Çıkacak mısın yoksa ben mi çıkarayım?

Iamnobody: UTANIYORUM

JeonJk: Belli
Kapının dibindeyim mesaj yazıyorsun bana

Iamnobody: Gidicek misin?

JeonJk: Yo

Iamnobody: OOOOOF

🐥🫀🐰

Jimin, saçlarını geriye tarayıp, elini kapının kilidine attığında, belki de bugüne kadar en heyecanlı olduğu anı yaşıyordu.

2 yıldır sevdiği adam kapıda ona sarılmak için bekliyordu.

Bu durumda kim olsa heyecanlanırdı ve Jimin neredeyse bayılacaktı. Kapıyı yavaşça açıp, dışarı çıkmaya çalışırken karşısında duran iki katı bedenle başaramamıştı.

Jimin çıkmak için sağa sola gitsede, Jungkook bütün boş alanları dolduruyor, çıkmasına fırsat vermiyordu. Sonunda Jimin'i belinden tutup, sağ tarafındaki duvara yaşlandığında, durmuşlardı.

Jimin yemin etmiş gibi asla başını kaldırmıyordu. Jungkook göz göze gelmeye çalışsada, asla başaramamıştı.

"Hey, Jimin-shii. Bakmayacak mısın yüzüme?"

"Utanıyorum Jungkook, git."

Jimin sır verir gibi fısıldadığında, gülümsedi Jungkook. Jimin gülüşünü görmek kafasını hafif kaldırdığında, hızla atan kalbinin sesi duyulacak diye korkmuştu resmen. Bu adam gerçek miydi?

"Utanma gerek yok Jimin-shii, sadece küçük bir sarılaşma."

"B-biliyorum ama, beni de anla."

"Tamam, sen bana sarıl o zaman."

"N-ne?"

Jungkook geri çekilip, kollarını iki yana açtı.

"Bekliyorum. Kendini hazır hissettiğin zaman, sarıl."

Jimin gözlerini Jungkook'un göğüsünden çekip, hafifçe yukarı kaldırıp gözlerine baktığında, başının ağrıdığını hissetti Jungkook. Bu ilk defa göz göze geldikleri an değildi, ama Jungkook ilk defa fark ediyordu.

"Hadi Jimin-ah. Zil çalıcak birazdan."

Jimin birkaç adım atıp, tam olarak önünde durdu. Bu fırsatı kaçıramazdı. Bu ilk ve son sarılmaları olacaktı belkide. Kollarını yukarı kaldırıp, Jungkook'un beline sardığında, kısa sürede belinde Jungkook'un kollarını hissetmişti.

Nefesi kesilmişti Jimin'in. Neden bu kadar güzel bir şeyi sadece bir kereliğine yaşamak zorundaydı ki? Tanrı hiç adil değildi.

"Teşekkür ederim Jimin. Bana inandığın, ve yardım ettiğin."

🍷

ULAN 'LOUSSANE LOVE' KOMPLE DÜZ YAZI HİÇ BU KADAR ZORLANMAMIŞTIM.

İn Love~JikookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin