~KÜÇÜK BİR UMUT~

11 0 10
                                    

  Ben Masal 5 yaşında parkta babasının ve diğer ailelerin ölümünü görmüş zorla buraya getirilen bütün duyguları ölmüş Masal benim burda kalmak için tek bir nedenim var o da intikam babamın intikamı.

Siyah bir crop giydim altıma siyah bir tayt giyip kulaklık taktım ve yemekhaneye geldim "Günaydın" dedim Furkana küçükken hep korktuğumda onun koluna sarılırdım burda en güvendiğim kişi oydu neden bilmiyorum ama buraya geldiğim ilk gün hep Furkan'ın yanında durdum bir tek ona güvendim hep o beni sakinleştirmişti.

"Günaydın uyanmazsın sandım uyandırmak için yanına gelecektim" dedi Furkan.

  "Uyanmama gibi bir şansım varmı Furkan elmasla aynı odadayım uyuyamıyorum yani bir insan neden sabah sabah telefondan yüksek sesle müzik dinler ki" dedim ve yemeklerimizi alıp yerimize geçip yemeye başladık kahvaltıda klasik şeyler vardı.

  "İlk 4 saat boş Burak hoca hasta"dedi Furkan ve su içip bana baktı.

   "Gebersin şerefsiz" dedim sinirli bir ses tonuyla ekmeği alıp böldüm ve bir tanesini Furkana verip diğerini yanıma koydum "4 saat boyunca beni rahatsız etmesinler sana soran olursa ben salondayım dövüş anterman falan filan dün yapmadım bugün yapmam lazım ve" Furkana bakıp etrafa baktım sessiz bir şekilde "akşam herzamanki yere gel plan yapalım burdan kaçmamız Lazım" dedim.

  "Olmaz Masal tehlikeli"dedi Furkan etrafa bakıp bana baktı "hadi biz kaçtık diyelim peki onlar ne olacak Masal hiç düşündün mü"

  "Furkan biliyorum önce biz bi çıkalım onları da hallederiz" dedim ters bir şekilde. Yemeğimizi yedikten sonra salona gittim ve saçımı at kuyruğu yapıp elime boks için eldiven taktım.

"Neye sinirlisin?"  Dedi Murat iyi ki rahatsız etmesinler demiştim bana yine rahat yoktu.

    "Siktir git başımdan murat uğraşamam seninle sinirimi boks torbasından çıkaracam o kadar" dedim ve Murat'a baktım her zamanki gibi elinde kitap vardı insanlardan kaçıp buraya gelirdi en sessiz yer burası olduğu için Murat insanları çok sevmezdi.

   "Nazik ol biraz"dedi alay eden sesle iyice sinirlenmeye başlamıştım

"Siktirip gider misin Murat"

  "Şimdi oldu" yerinden kalktı ve kapıya doğru yöneldi "ha bu arada "bana baktı "Sen bir daha içki içme"dedi ve gitti.

Ben gece ne yapmıştım ki hiçbir şey hatırlamıyordum ,boks torbasına vurmaya başladım tüm sinirimi bu şekilde atıyordum küçükken hayalim Asker olmak ama şimdi bir boksördüm hayallerimin peşinden gidememiştim ancak buradan kaçarsam hayallerimin peşinden gidebilirdim...

  "Masal yasin seni çağırıyor" dedi Furkan ve resim çizmeye devam etti.

   "Yine ne bok yedim acaba"eldivenleri çıkardım ve su içip yasinin yanına gittim herzaman ki gibi koltuğunda oturmuş kahve içiyor aynı andada bilgisayar'dan dosyaları hallediyordu burda herkesin güvenliğini o sağlardı burda birisine zarar verirlerse o zarar veren kişiyi bulur o kişiyi acımadan  öldürürdü derdimizi dinler çözüm yolu bulurdu şimdiye kadar anlattığım şeyler Yasinin iyi yanlarıydı normalde sinir hastası,şiddet seven tehdit seven biridir.

   "Geldin sonunda Masal" sinirli bir ses tonuyla kahvesinden bir yudum aldı.

     "Bir sorun mu var?"

     "Görev seni bekler Masal" dedi ve bana fotoğrafı gösterdi "adı oğuz aynı yaştasınız 18 yaşında ailesi onu 5 yaşında terk etmiş şimdi yakın arkadaşı Hasan'la yaşıyor"

   "Yani gayet normal bir hayat ben napcam?" 

   "Oğuzun arkadaşı olacaksın ve tesadüfe bak ikinizde dövüşle ilgileniyorsunuz" adres yazılı olan kağıdı bana verdi "sakın ona aşık olma Masal olursan" elindeki bıçağı kardeşimin olduğu fotoğrafa getirdi "ne olacağını biliyorsun"

AŞK ÜÇGENİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin