" ဝေဇင်ရေးးးဝေဇင် "
"ဟုတ်ကဲ့သခင်လေးးပြောပါဗျ"
"ငါရေကူးးချင်လို့"
"အော်ဒါများသခင်လေးရယ်အပေါ်ထပ်မှာရေကူးကန်ရှိတယ်လေးး"
"ငါ ငါ ကရေမှမကူးတတ်တာအ့တာကြောင့်လေထိုးရေကူးကန်နဲ့ကူးချင်တာနော်ဝေဇင်နော်နော်"
"ဒါမဲ့..ဟုတ်ကဲ့သခင်လေးကျွန်တော်အခုသွားစီစဉ်လိုက်ပါမယ်"
ချမ်းဝေဇင့်ကိုသဘောကျမိနေလားပဲမသိသူကအရမ်းချောတာပဲမင်းသားလောက်တောင်ချောရတယ်ဆိုတဲ့စိတ်တွေခနခနဝင်နေသည်။ဒါမဲ့ဒဏ်ရာဟောင်းကမပျောက်သေး။
"အခုချိန်မမအဆင်ပြေမှာပါနော်"
(မမကနတ်ပြည်တက်သွားပြီချမ်းရယ်😅)
ခနအကြာတွင်ဝေဇင်ပြန်လာပြီး!!
"သခင်လေးးခြံထဲမှာသခင်လေးအတွက်ရေကူးကန်လုပ်ထားတယ်ဗျ"
"အခုဘယ်နှစ်နာရီလဲဝေဇင်"
"နေ့လည်2နာရီပါဗျ"
"ရေကူးဖို့သိပ်ကိုကောင်းတဲ့အချိန်ပဲ"
ပြောကာရေကူးကန်နားသွားပြီးရေကန်းပဲပြေးဆင်းတော့သည်ကလေးရေကူးကန်သာသာမို့ပေါင်လည်လောက်ထိတော့မြုတ်၏။
ဒီလိုနဲ့ရေကူးးနေရာနေ့လည်2နာရီညနေ6နာရီတောင်ထိုးတော့မည်ဖြစ်သည်။
"သခင်လေးးတော်ကြရအောင်နော်ညမိုးချုပ်တော့မယ်တော်ကြာသခင်လေးဖျားနေရင်ကျွန်တော်တို့ကိုဆရာအသေ သတ်လိမ့်မယ်ဗျ"
"လာပြီလာပြီ"
ပြောကာရေကူးကန်ထဲကအတက်ဝေဇင်ကသဘက်လေးလာခြုံပေးတာကြောင့်ချမ်းးတစ်ယောက်ရှက်သွားရသည်။
"ကျေး ကျေးးဇူးနော်ဝေဇင်"
"ဟုတ်ကဲ့သခင်လေးအခန်းကိုပြန်ကြရအောင်ပါ"
ချမ်းအခန်းဝကိုရောက်တဲ့အထိလိုက်ပို့ပြီးအခန်းရှေ့ရောက်တော့နေခဲ့သည့်ဝေဇင်ကိုတစ်ချက်ကြည့်တာတံခါးပိတ်လိုက်သည်။ချမ်းစိတ်တွင်တော့ရင်တွေခုန်နေလေရဲ့။
"ငါဘာဝတ်ရမလဲအဝတ်အစားတွေကလဲUSAကိုပို့မိသွားတော့ဟိုကပြန်ပို့မယ်ဆိုမနက်ဖြန်မနက်လောက်မှရမှာ"
YOU ARE READING
ရန်သူ့မာယာ ရန်သူ့ရဲ့သား🌌🔞
Short Storyမင်းကိုငါယူထားတာချမ်းမြေ့ပြည့်စုံမင်းငါ့စကားကိုနာခံစမ်း!!! ငါမင်းကိုမုန်းတယ်စိုင်းဇေယျာမောင်!!!
