Gelelim bana insanların yaşattıklarına mesela bugün ;
Uyandım yüzümde halen yeni güne gözlerimi açmamın mutluluğu ve içerden gelen annemin bana yaptığı sıcak tostun kokusu beni benden alıyordu. Hemen yataktan kalktım hızlıca mutfağa gidip sandalyeye kendimi attım annem , "Selen hemen elini yüzünü yıka ve öyle gel." diyordu. "Tamam" deyip masadan kalktım ve banyoya geçip elimi yüzümü yıkadım. Sonra kahvaltıya geçip kahvaltımı yaptım.
*
Herşey güzel gidiyordu, bunda bir gariplik var ! Der demez. Babamın sesini duydum. "Ben sana demedimmi benim odama bu kağıtları gelip bırakma diye" seslendi. Babam Labarotuvar Teknisyenidir. Onun için kendim yaptığım formülleri ona veririm ama o beni hiç umursamaz.
"Tamam baba" deyip. Odama üstümü giyinmeye gittim. Üstüme salaş bir bluz altıma dar bir jean giyip, saçımı at kuyruğu yaptım. Ve çantamı alıp dışarı çıktım.
Disleksi olduğumu tüm okul biliyor. Ve beni her gören sanki başka türden biriymişim gibi bakıyordu. Ve ben bundan rahatsız oluyordum.
Sınıfa geçtim arkadaşlarımın yanına gittim. Konuşmaya başladık
Sonra arkadaşlarım bir anda " oww oaaah " diye seslendiler noluyo ? Diye arkama döndüm ve gözlerime inanamadım...
