KALAMPAG SA DILIM

3

"Hi, Jamaica! Ano iyan? Assignment mo?" masayang sabi ni Valentina nang lumapit siya sa dalaga.

Napatingin naman sa kaniya ang sampung taong gulang na si Jamaica. "Opo, ate Valen. Nga po pala, ganiyan po ba talaga ang boses ninyo?" tanong nito sa kaniya.

Mabilis namang tumango si Valentina. "Oo... ganito talaga ang boses ko. Bakit mo pala naitanong?"

"Magkaparehas po kayo ng boses ni mommy..." wika ni Jamaica sabay yuko.

Napansin ni Valentina ang biglang pagiging malungkot ng batang si Jamaica kaya naman mas nilapitan niya ito at hinaplos ang buhok. Tumingin naman sa kaniya ang batang ito.

"Na- miss bigla ang mommy mo?" tanong niya kay Jamaica.

Agad naman itong tumango. "Opo. Sobrang miss na miss ko na. Gusto ko na nga pong magkaroon ng mommy dahil hindi ko mapigilang mainggit sa kaklase ko na may mommy sila. Ang saya- saya nilang tingnan. Napapayuko na lang ako sa tabi. Sinabi ko nga po kay daddy na mag- asawa na siya ulit eh. Iyong katulad lang din ni mommy kaso ayaw naman po niya..."

"Hayaan mo muna si daddy mo. Syempre, mahal na mahal niya ang mommy mo kaya ayaw niya pang mag- asawa ulit. Kasi ang gusto niya, siya lang ang nasa puso niya. Pero huwag kang mag- alala, makakahanap din ang daddy mo ng babaeng mamahalin niya. At iyon ang magiging mommy mo. Bago mong mommy na mamahalin kayong dalawa ng daddy mo..." nakangiting sabi ni Valentina kay Jamaica.

Ngumiti na si Jamaica. "Sige po. Naintindihan ko na po. Hindi ko na po pipilitin si daddy. Pero hindi ko talaga maiiwasang malungkot. Pero ayos lang po dahil naniniwala ako na magkakaroon ulit ako ng bagong mommy!"

"Oo naman. Huwag mo lang madaliin si daddy. Ano, tapos ka na ba diyan sa assignment mo? Gusto mo bang tulungan kita?" wika ni Valentina sabay kuha ng notebook ni Jamaica.

Namilog ang mata ni Jamaica. "Talaga po? Super thank you po, ate Jamaica!" masayang sabi nito at ganadong nagsulat.

Hindi alam ng dalawa na nakikinig sa kanilang usapan si Simon na nakatago sa isang tabi. Bumuntong hininga siya dahil naaawa siya sa kaniyang anak na si Jamaica. Ramdam niya ang lungkot nito ngunit hindi naman niya matuturuan ang puso niya at mapipilit na magmahal kaagad. Pasimple niyang sinulyapan si Valentina na nakikipagtawanan at kulitan sa kaniyang anak. Hindi niya namalayan na nakangiti na pala siya habang tinitingnan sina Jamaica at Valentina.

Kinabukasan, sumama si Valentina sa eskwelahan ni Jamaica dahil ni- request iyon ng bata. Tuwang- tuwa si Jamaica at close na close na kaagad silang dalawa ni Valentina.

"Ate Valen... puwede po bang sumama ka ulit sa pagsundo sa akin? Please...." nakangusong sabi ni Jamaica.

Ngumiti naman si Valentina. "Okay sige. Pero kapag may gagawin ako, baka hindi ako makasama, ah?"

"Hala sige na! Iwanan niyo na po muna ang gawain ninyo. Ako na ang bahala magsabi kay daddy. Pero hindi naman po iyon magagalit kahit na hindi niyo muna tapusin ang gagawin ninyo eh. Please ate Valen... sumama ka po sa pagsundo sa akin dito mamaya, ha?" pagpupumilit ni Jamaica.

Natatawang tumango naman si Valentina dahil naisip niya na kung hindi niya pagbibigyan ito, baka magtampo naman ito sa kaniya at hindi na siya nito pansinin.

"Okay sige. Sasama na ako sa pagsundo sa iyo. Galingan mo sa klase, ha? Sige na... pumasok ka na sa room mo," malambing na sabi ni Valentina.

"Yehey! Salamat po ate Valen! Sige po gagalingan ko! Bye ate see you later!" kumakaway na sabi ni Jamaica bago ito pumasok sa kaniyang classroom.