-Ya yeter artık ya hep bunu yapıyorsun!
"Ya ne benim bir şey yaptığım yok!"
-Tamam yeter bitti!
Ne bitti mi dedim...Ağzımdan bir anlık sinirle çıktı geri de dönemem
"Ne bitti mi?......en ufak şeyde bitmemeli"
-evet bitti
"İyide(iyi değil kötü...) neden?"
-En ufak şeyde tartışma çıkıyo birbirimize zarar veriyoruz böylesi daha iyi ara verelim..
Dediklerim karşısında donup kalmıştı
"Bitirmek mi istiyorsun ara mı vermek istiyorsun?"
Sorduğu soru karşısında bi afallamıştım ben ne istiyordum?
-Ara verelim ikimiz içinde iyi olan bu
"Emin misin?"
-Ev (derin nefes aldım)evet
"Peki"
Dediği tek şey buydu peki...gözleri titremeye başlamıştı o çok sevdiğim kahverengi gözleri titremeye başlamıştı
-Ben artık gidiyorum kendine iyi bak
Nicoló iç ses
Ne kadar iyi olabilirim ki sensiz..Seni her zaman beklicem ama sana bunu demicem.
"Elimden geldiğince bakarım"
-Öyle deme Nicoló ölücekmişsin gibi konuşuyorsun
'sessizlik koca bir sessizlik'
Tam kapıdan çıkıyordum Nicoló yanıma geldi hiçbir şey demeden sarıldı o çok sevdiğim kokusu burnuma doldu ve gözüm yaşardı ben ayrılmak için ittiğimde yüzünden anlaşılıyordu çok kırıldığı onunda gözleri dolmuştu ama çok az gözlerim yaşlarını bırakmadan hızlıca gitmeliydim son bir kez baktım yüzüne arkamı döndüm koşar adimlarla arabama doğru yürüdüm o sırada göz yaşlarım bana karşı gelerek akmaya devam ediyordu arabaya bindiğimde artık ağlamam daha da şiddetlenmişti..
Eve geldiğimde saat 20.00 dı bi sıcak duş iyi gelir diye düşündüm yarım saat sonra duştan çıktıktan sonra telefonuma baktım arkadaşlarım aramıştı Şevval ve Erva aramıştı 2-3 kez sonra dönerim diyerekten telefonu bırakıp uyumaya karar verdim içimde kötü bir his vardı uyku bir türlü tutmuyordu saat 2.51 di birazcık hava alıyım diye odamın balkonuna çıkmıştım evimin önünden ambulans geçmişti çok hızlıydı
-Kimin içinse Allah şifa versin
Demiştim içim aradan 10 dk geçtikten sonra hava baya soğuktu içeriye geciyim demiştim kendi kendime içeriye gectigim gibi telefonuma arama düşmüştü
Nić🫀🫶🏻 arıyor...
Aeamasina şaşırmıştım ama hemen açmıştım ve kadın sesi şok olmuştum
'Y/N sizmisiniz?
-Evet benim de siz kimsiniz?
Diye sorduğumda aklımdan bir çok şey geçiyordu
'Eşiniz(!)Nicolo trafik kazası geçirdi'
Ney ney ney Nicoló trafik kazası mı geçirdi..
Yutkunamiyordum içimden bağırmak çağırmak çığlık atmak
-Durumu nasıl nolur iyi olduğunu söyleyin
'Bilmiyorum şuan hastaneye götürülüyor'
-hangi hastane?
'....... Hastanesi'
-tamam
Bu hastane benim evime çok yakındı şimdi anlıyordum o geçen ambulans Nicoló içindi ben sevdiğim adama bilmeden bir başkası gibi şifa dilemiştim..
5 dakika sonra...
-Nicoló nerede?
Tipimi umursamiyordum
'Ameliyata aldık durumu kritik
Duyduklarım karşısında daha da kötü olmuştum gözlerimden yaşlar hızla akıyordu
-Hangi ameliyathane
'3 numaralı ameliyathane
Hemen koşmaya başlamıştım 3 numaralı ameliyathane nin önüne geldiğimde artık dayancak gücüm kalmamıştı kendimi yere bırakmıştım ve bağırarak ağlamaya başlamıştım arkamdan biri sarılmıştı kim bu kişi diye baktığımda Şevval di
En yakın arkadaşım..O bana sarılınca agalamam daha da şiddetlenmişti aradan yaklaşık 5 saat geçmişti hala bir ses soluk yoktu
Doktor ameliyathanenin kapısından çıkınca direk yanına gitmiştim
Yüzündeki ifadeyi görmemle anlamıştım..
''Maalesef..."
-Ne maalesef ?
Cevabı herkesten daha iyi biliyordum ama bir umut sormuştum çaresizce
"Maalesef başınız sağolsun"
Duyduklarım dan sonra daha da ağlamaya başlamıştım o artık gitmişti
Kendi kendime konuşmaya başlamıştım belki duyarda geri gelir umuduyla
-Gidemezsin Nić ben sana şaka yapmıştım ben seni herşeyden çok seviyorum nolur geri dön her istediğini her dediğini yapicam üzmicem hiç seni
Şevval den
En yakın arkadaşım karşımda ağlıyordu bağırıyordu çağırıyordu ve elimden hiçbir şey gelmiyordu...
Bizden'
Artık o yoktu o yoksa bende yoktum ameliyathanenin kapısı açılmıştı o çıkıyordu gözleri kapalı rengi solgun ama hala yakışıklı bir şekilde çıkıyordu uyuyordu o ama çok derin bir uyku...
Hemen üstüne doğru gittim sarıldım o soğuk yanağından öptüm soğuk elini tuttum son birkez gördüm o güzel yüzünü saçlarını son kez karıştırdım
Nicoló nun ölümünden 1 hafta sonra
''Gel Y/N hiç birşey yemedin
-Aç değilim Bibi
'Ama yemelisin' diyen kişi Sevvaldi
+Katılıyorum. diyen Erva.
Evet Nicoló öldükten sonra arkadaşlarım (ailem) benimle kalıyordu kafamı dağıtmak amacıyla Bibi de benim gibiydi sonuçta abisi ölmüştü ama pek dışarıya yansitmiyordu
-İstemiyorum, yürüyüşe çıkcam geldikten sonra yerim birşeyler
Bi yarım saat yürüdükten sonra deniz kenarında bir bankta oturmuştum hava kasvetliydi derin nefes alıp gökyüzüne baktım ve şöyle dedim;biliyorum beni izliyorsun görüyorsun her şey için özür dilerim seni son bir kez öpemedim bilseydim sonumuzun böyle olacağını hiç yanından gidermiydin sen o gün benim evime geliyordun ama gelirken o lanet tır sana çarptı ve araban hiç binilmiycek hale geldi senin o arabanın içinden tek parça çıkman bile büyük şans seni çok seviyorum Nić hep sevdim hep sevicem...
Birden yağmur yağmaya başlamıştı gökyüzüde sanki benim için ağlıyordu..
Zorda olsa eve gelmiştim ve kimseye birşey demeden üstümü değişip odama çıktım biraz uyusam daha iyi olurdu
O uykumda en güzel rüyamı gördüm onu gördüm...
Rüyamda nicoló vardı bana sarılıyordu beni öpüyordu ve bana çok kırıldığını ama hine de beni çok sevdiğini söylüyordu
"Seni çok seviyorum Y/N"
"Seni hep izliyeceğim yukarıdan kendine iyi bak mucizeler bizim olsun...
Mucizeler bizim olsun...
Yazarken ağlamam şaka mıı
Hep mutlu hep romantik sıktı ya birazcık üzgün olsun dedimmm kendinize iyi bakın 🫶🏻💙
