thanakios x johnypeace :3

παρτ 6 :3

Ο άνεμος φυσούσε απαλά.. η άνοιξη είχε μπει για τα καλά και τα πουλιά, αλλά σε ζευγάρια των 2, αλλά των 3 και αλλά πολύ περισσοτερων κελαηδουσαν χαρουμενα πετώντας στον αέρα. Τα λουλουδια ανθιζαν και το άρωμα τους χυνοταν στη φύση. Όλο το λιβάδι μύριζε γλυκό νέκταρ και αγάπη. Αγάπη των ζευγαριών των πουλιών, των πεταλούδων αλλά και των δύο ερωτευμένων. Δύο πασχαλίτσες τούς κοιτούσαν από ένα λουλούδι λίγο παραπέρα. Ίσως περίμεναν να δουν αν η αγάπη των δύο ανθίζε τελικά.
Ήταν και οι δύο σιωπηλοι κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον. Ήρθαν πιο κοντά. Η καρδιά του Ιωάννη χτυπούσε σαν τρελή. Ο Θάνος έβαλε το χέρι του πάνω στο δικό του. Κοκκινισαν και οι δύο. Η καρδιά του Γιαν χτύπησε δυνατά. Το ίδιο και του Θάνου. Κ τότε ήρθε η μεγάλη στιγμή.
"Θάνο... εμ... εγώ..." τραυλισε ο γιανς.
"Μην λες τιποτα Ιωάννη. Το ξέρω... το ξερ πως αγαπάς τη ντοματοσουπα πιο πολυ από εμένα.."
"ΤΙ? ΤΙ ΛΕΣ ΚΑΝ????"
"Μην ανυσηχεις... τα εμαθα όλα..."
"Θαμνε μου. Αγαπημενε μου θαμνε εγώ...... Ε-ε-ε... Ε-εσ-εσε-ε-εσεν-να θ-θ-θ-θ-θε-θε-θελ-λω......"
"ΤΙ?" Είπε ξαφνιασμενκς ο Θάνος. "Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ σε θέλω ιωαννη" είπε με την αντρική του φωνή.
"Τ-τ-τ-τι-τι????? Τ-τ-το εν-εννοεις?"
Ο Ιωάννης δεν μπορούσε να πιστέψει σταυτια του.
"Φυσικά και το εννοώ, όμορφο γαλανοματικο μπουμπουκι μου..."
Ο ιωαννης κοκκινισε. Αχ πόσο ήθελε να φιλήσει τον πανεμορφο άντρα που είχε μπροστά του. Κοίταζε τα ματια του Θάνου και χανοταν μέσα τους. Μπορούσε να τα κοιτάζει για ώρες.
"Θ-θανο....." είπε "θ-θελω να κάνουμε ανχολι πράγματα..."
Ο Θάνος δεν έχασε στιγμή. Με το που το άκουσε αυτό, τον έβαλε κάτω και άρχισε να τον φιλάει άγρια. Ο μικρός πουκι ιωαννης δεν μπορούσε να κρυψει τη χαρά του. Τον προδιδε το σκουλικακι στο παντελονακι του... Ηθελε ο ονειρικος άνδρας που είχε πανω του να του το βγάλει. Το ίδιο ήθελε και ο θάμνος. Φιλιοντουσαν άγρια μέσα στο λιβάδι. Κι έτσι το θαύμα της φύσης θαυματουργησε γι άλλη μια φορά.