"ihinto mo na nga ito! Avan.!" Sigaw ko Dito. "Ano pa bang kailangan mo!" Sigaw ko muli sakan'ya. Hininto nya Ang kotse nya sa tabi at tumingin sakin ng malalim.
"Bakit kailangan mong itago sakin" maiyak iyak ito habang sinasambit Ang mga katagang yan. "Dahil hindi ka namin kailangan." Mariin kung Sabi habang tumingin sakan'ya mga mata.
"Zaira!!" Sigaw nito sakin. "Bakit mo ko sinasaktan ng ganito" Nakita kung kumuha na sya. Umiwas ako ng tingin sakan'ya. Hindi ako nag patinag sa ka dramahan nya.
"Zaira sayo lang ako naging ganito. Buong buhay ko binigay ko lahat sa mga Kapatid ko. Pero bakit ng makilala Kita bakit nagawa kung maipahamak ang mga Kapatid ko" maiyak iyak ito.
Napatingin ako sakan'ya at Nakita ko Ang sakit sa mga mata nya. "Buong buhay ko sa mga Kapatid ko lang sinakripisyo Ang buhay ko." Malumanay nyang banggit.
"Buong buhay ko nag paka ama ako sa mga Kapatid ko. Hinayaan kung Iwan ako ng lahat para lang sa mga Kapatid ko Alam mo ba yon." Nananatili parin akong nakatingin sakan'ya na walang emosyon.
"Ng mamatay Ang nanay ko kinuha kami ng ama ko. Buong Akala ko mamahalin nya kami biglang anak nya pero Mali ako."
"Simula ng kunin nya kami para kaming mga asong sunod sunoran sakan'ya. Palagi nyang panakot sakin na pag Hindi ako sumunod sasaktan nya Ang mga Kapatid ko."
"Ayoko mangyari yon. Kaya lahat sinunod ko alang alang sa Kapatid ko. Mahal ko Sila kaya ko na gawa sayo yon." He said.
"Pero maniwala ka zaira mahal kita. Ngayon na sarili ko Ang iniisip ko labas Ang mga Kapatid ko. Zaira please hayaan mo ko mag paka ama sa anak natin." He said in genuinely.
"Hayaan mo ko na makilala ako ng anak natin biglang tatay nya. kahit Hindi mo ako patawarin. Kahit Hindi mo ako mahalin. Hayaan mo lang akong alagaan kayong dalawa." He said. Nakita ko Ang mga luhang pumapatak sakan'ya.
I don't know about him. Hindi ko Alam na ganto Ang naranasan nya. Napaka bait nyang tao para unahin ang mga Kapatid nya. Hindi ko sya masisi kung bakit nya nagawa sakin yon. Gusto ko syang yakapin pero Hindi pa ako handang patawarin sya.
Nakatingin lang ako sakan'ya at pinipigilan ang sarili na mag pakita nang awa sakan'ya. Nananatiling naka tingin lang kami sa isa't isa.
"Ok" tipid kung sagot. "Ok? What do you mean?" Pag tataka nya. "Ok. Alagaan mo kami." Saad ko at tumalikod sakan'ya at tumingin sa labas.
"Thank you zaira" Saad nya at ramdam ko Ang saya nya. Pinaandar nya Ang kotse at nakatulog na ako sa haba ng biyahe.
Pag-gising ko ay na sa kama na ako. Na saan ako? Tanong ko sa sarili ko. Mayamaya lang ay may pumasok.
"Gising kana Pala, Hindi na Kita ginising dahil tingin ko napagod ka" he said then he smiled. "Na San tayo?" I ask.
Bumuntong hininga sya at tumingin sakin. "Hindi Kita kinidnap ok." Sagot nito. "Hoy Hindi ko sinabi na kinidnap mo ako, tinatanong ko lang kung na San ba tayo." I said then tinarayan ko sya.
"Ah" ngiti nya na medjo awkward. "Na sa rest house ka namin." He smiled genuinely. Umupo ito sa gilid ng kama na medjo malapit sakin.
"Alam mo zaira na miss ko tong Lugar na to." Tingin nya sakin. "I miss this place, ngayon na Lang ako bumalik Dito." Ngiti nya na parang napipilitan.
"Bakit?" I ask. "Because this place hurt me so much." He said with the sad face. Ang sakit na nakikita ko syang ganito.
"Can I ask?" I said. "Hmm?" At tumingin sakin. "Bakit? Bakit Hindi kana bumalik sa Lugar na to?" I asked.
Tumingin sya sakin ng malalim. "Kasi pinapaalala ng bahay na to kung pano nawala si mom." Nakita kung naluluha na sya.
"Tumingin ka sakin" I said then hinawakan ko Ang muka nya. "Nandito ako. Makikinig ako sa gusto mong Sabihin. Isipin mong I'm your freedom." Tingin ko sakan'ya ay diretsyo lang. Hindi ko na matiis.
"Tinawag naming rest house to pero ng Dito na Wala si mama Hindi na ako pumayag na balikan pa namin ito." He said with the broke. Nakikinig lang ako sakan'ya.
"Dito kami tumira for 2 year's. 2 year's ago nag ka sakit si mama. Sinubukan kung humingi ng tulong sa ama ko. Pero Hindi nya kami tinulongan." Maluha luha sya habang kwenekwento ito sakin.
"Then namatay si mama sa bahay na to. Galit ako dahil Hindi man lang nya kami natulongan. Pero kahit anong Galit ko Wala akong magawa sakan'ya dahil hawak nya kami sa leeg ng mga Kapatid ko" he said.
Niyakap ko sya at naramdaman kung umiiyak sya. Niyakap nya Rin Naman ako subrang higpit ng yakap nya sakin. Mayamaya pa ay tinanggal nya Ang pag kakayakap sakin.
"Matulog kana" he said with softy voice. Hinaga nya ako sa kama at inilagay Ang kumot sakin. "Ayoko napupuyat Ang mag Ina ko." He said then he smiled.
Tumalikod sya at hahakbang na sana ng hawakan ko Ang kamay nya. "Saan ka pupunta?" I asked. "Sa baba. Don ako matutulog Dito ka sa kwarto mas ligtas ka Dito. Tulog na" binitawan ko sya at tuloyan na syang umalis sa kwarto.
Tumagilid ako at mayamaya ay naramdaman kung tumutulo na Ang luha ko. Ramdam ko Ang sakit na nararamdaman nya. Bakit ngayon ko lang sya pinakinggan? Ang Tanga Tanga ko.
Nakatulog ako sa kakaiyak ko ng magising ako ay tumayo ako at Nakita ko sa lamesa Ang mga paper bag tinignan ko yon puro dress yon iba't ibang kulay at maninipis Ang tela.
Ang isang paper bag Naman ay panty at bra. Ka size ko Ang mga ito. Pano nya nalaman Ang size ng mga ginagamit ko. Naalala ko. Nakita nya na nga Pala Ang lahat sakin.
Kumuha ako ng panty at bra at dress Ang napili ko ay kulay puti mahaba ito Hanggang binti ko manipis din Ang tela nito at nakikita Ang balikat ko.
Natapos ako ay bumaba ako pag baba ko Nakita ko syang nag luluto sa kusina. Ang gwapo nya parin. Wala syang suot na pang itaas na damit tanging short lang na itim Ang suot nya magulo Ang buhok nya.
Lumilipad lipad Ang buhok nya dahil naka bukas Ang mga slide door glass at naka gilid Naman Ang mga puting kurtina kaya subrang hangin Dito sa ibaba.
Bumaba ako at napatingin sya. "Bakit bumaba ka pa dapat hinintay mo na Lang ako don. Mahangin Dito baka lamigin ka." Agad syang pumunta sa mga slide door isinara nya ito at binuksan Ang aircon.
Lumapit sya ulit sakin. "halikana sa taas don kana lang mag hintay at dadalhan Kita ng pag kain." He said with the softly voice.
"Ayoko" pag mamatigas ko. "Bakit mo Naman sinara ang hangin kaya." I said. "Baka malamigan ka" he said. "I'm ok avan, Saka na miss ka ni baby." I said then I smiled at him.
Kita Ang kanyang pag ka gulat sa sinabi ko. "Si baby Ang nakakamiss sayo Hindi ako." I said. "Ah~ Akala ko si mammy Rin" he said then he smiled.
Inirapan ko lang sya. "Sge na umupo kana mo na ok." He said with the smiley face. Umupo ako. Sya Naman ay abala sa pag luluto. Tinitignan ko lang sya.
Hindi ko na kayang tiisin sya. Tumayo ako at lumapit sakan'ya. I hug him in the back. Nagulat sya sa ginawa ko then he turned around. "B-ba-bakit?" He asked na nauutal.
"Na mimiss kana Kasi ni mammy" I said then smiled at him. "Huh? So pinapatawad mo na ako?" He asked. I nodded. Then he hug me so tight.
"Na mimiss kana Rin ni daddy" he said while he hugging me. Tinulak ko sya. "Yong niluluto mo. Baka Hindi ko na magustohan yan sge ka." I said.
Hindi na maalis Ang ngiti naming dalawa. Nag patuloy kami sa ganto always sweet, clingy sa isa't isa, tabi na Rin kaming natutulog. Kapag may mga gusto ako agad nyang ginagawa yon kahit napaka imposible ng iba pero ginagawan nya parin ng paraan.
Mag katabi kami ngayon sa kamay tulog na sya dahil napagod sya kanina. Pinaakyat ko Kasi sya sa Puno ng mangga dahil nag crave ako sa mangga na may buto.
Nakayakap sya sakin at Ang isang braso nya Naman ay na sa ulohan ko. Ang swerte ko dahil na kilala ko ang lalaking ito. Ang swerte namin ng anak ko dahil na kilala namin sya. His very caring, protected man. I love him so much.
"Magiging mabuti Kang ama sa anak natin" I said then I kiss him on lips.
