Cemma

Hoofdstuk 2

Het voelt vreemd wat Emma tegen mij zei, ze vind mij leuk? Ik weet niet of ik haar ook leuk vind. Na ja ik weet het wel maar ook weer niet. Val ik wel op meisjes? Of is dit gewoon hoe vriendschap voelt.
Ik snap mijn gevoelens niet meer. Ik voel het zelfde als dat ik voor Vince voelde, maar hij is een jongen en Emma een meisje...

Emma vraagt dan iets, maar ik zit te druk in mijn gedachtes. "Caro? Caro?" Zegt Emma. "Hmm" zeg ik. "Shit wat zei ze nou??" Bedenk ik mij. "Of je even met mij mee gaat" zegt Emma geïrriteerd.
Ik kan niet boos op haar zijn, want ze blijft mijn vriendin of nou ja crush of iets daar tussen in.
Ik zeg snel dat het oke is en we gaan naar het bankje waar ik ook altijd met Titin zat.
Ik voel Emma haar hand op mijn been, maar ik weet nog steeds niet of dit juist is. "Emma ik ben er nog niet klaar voor." Zeg ik dan om mij niet te ongemakkelijk te voelen.
"Hmm dramalama." Zegt Emma nors. "Ga je mee ik heb een verrassing." "Een verrassing!?" Ik Schreeuw het bijna uit. "Jij en verrassingen? De wonderen zijn de wereld nog niet uit."

Emma neemt mij mee naar een restaurantje en we zetten ons aan een tafel voor twee. Ik zie iedereen kijken naar ons, of stel ik me het maar gewoon voor. De ober komt langs hij vraagt: "kan ik wat betekenen voor deze mooie dames?" Gadver denk ik, dit is dus echt de rede dat ik restaurants haat met heel mijn leven. "Voor mij de tomaten soep als voorgerecht en de filet mignon als hoofdgerecht." Zegt Emma. "En voor u mevrouw?" Vraagt de ober aan mij. "Doe maar hetzelfde" zeg ik snel. De ober loopt weg. "Zozo kan mevrouw Timmers niet kiezen" zegt Emma. "Emma niet zo hard" zeg ik fluisterend. "Oke dramalama" zegt Emma geïrriteerd.

Ik voel Emma haar hand weer op mijn been, maar ik laat het nu toe. Ik voel me er ongemakkelijk bij vooral nu zo in het openbaar. Ik kijk snel om mij heen om zeker te weten dan niemand het ziet dan pak ik haar hand vast en wrijf met mijn duim over mijn hand. Emma stopt gelijk met praten en ik zie dat ze een beetje rood wordt. "Kan de stoere Emma nu niks meer zeggen." Zeg ik om de stilte te verbreken. "Ehm nee ik moest gewoon even nadenken" zegt Emma betrapt. "Hmm gewoon even nadenken" zeg ik.

Wanneer de soep en de filet mignon op zijn betaalt Emma. We lopen naar buiten en ik zeg: "ik wist niet dat jij geld had voor dit soort dingen." "Ik zelf ook niet." Zegt Emma grappend.