İçimdeki Ses

Yazamıyorum ki seni. Boyle sayfalarca yazıp icimdekileri dökemiyorum satırlara. Tek kelimenle agliyo bütün gecemi berbat ediyo, 2 kelimene yelkenleri suya indiriyo her dakika anlamsızca gülümsüyorum. Cok mu seviyorum da aşkımdan böyleyim yoksa aklımımı kacırıyorum bilmiyorum. Gerci bana göre aşk da akılsızlıktı ama aşık oldum bi kere çözümümü var sanki? Olsa da umrumda olmazdı gerçi, ne kadar şikatçiymiş gibi yazsamda aşk kadar güzel bi his daha tadmadım şahsen. Aşk acıyı bile sevdiriyo, bazen hissizleştiriyo bazen de duygusallaştırıyo ama anladığım kadarıyla ortası hiç bi zaman olmuyo. ya öldürüyo ya da yaşatıyo ha eğer süründürmesi orta sayılıyosa tek orta noktasıdır derim dahası yok.