SCARLET ♛ F. TOJI

♛ "end"

Toji Fushiguro, göğsünde yatan kızın kızıl saçlarıyla oynuyordu.

Üzerinde, onu ilk gördüğü zamanki beyaz elbisesi vardı. Uzun bir elbise. Tıpkı sade bir gelinlik gibiydi.

Kız doğruldu, şimdi neredeyse adamın üzerinde oturuyordu.

"Bayım, beni affedin. Sizinle daha çok kalmak isterdim fakat anladığım kadarıyla, ateşiniz benim buzlarıma karşı galip gelmek üzere."

Eğildi. Adamın alev alev yanan dudaklarını öpmeye başladığında karşılık almasına fırsat vermeden geri çekildi.

Huzurla gözlerini kapatan adam onları açmadı. Biliyordu, zaman gelmişti ve eğer ki gözlerini bir saniye bile açacak olursa engel olacaktı.

Boynunda, soğuk metalin sivri ucunu hissetti.

"Lütfen, kendini affet. Pişmanlığının ateşinde yeterince yandın."

Kör bıçağını biraz ittirdi. Adamın tenini nasıl yarıp geçtiğini izledi. Boğazında nasıl takıldığını, sonra orayı nasıl kırıp devam ettiğini hissetti.

Adam elini kaldıracak gibi oldu. Sonra vazgeçti. Gözlerini açtı ve karşısında ona artık öfkeden eser kalmayan gözlerle bakan ela gözleri gördü.

"Seni uyutacağım, bayım. Seni en tatlı rüyana uğurlayacağım."

Bıçağı, gidecek hiçbir yeri kalmayana kadar onun güzel boynuna sapladı. Şimdi çıkartırsa, hemen ölürdü aslında.

Kadın ise onun olabildiğince acı çekmesini, böylece tanrı tarafından da affedileceğini düşünüyordu. Bu yüzden bıçağı öylece bıraktı. Güzel, bembeyaz kesilen yüzünü izlemeyi kesti ve dudaklarına eğilip minik bir öpücük daha bıraktı.

Dudaklarının üzerine fısıldadı.

"Seni affediyorum Toji Fushiguro."

Öfkesini, saplı olduğu yerden çıkarttı. Kenara fırlattı.

Şimdi ikisi için işler tam tersiydi.

Scarlet ateşe atılan bedenini Toji'nin soğumaya başlayan bedenine örttü.

"Üşüme, bayım. Üşümenin ne demek olduğunu bilirim."

Saçları adamın kanına boyandı. Daha koyu, daha kızıldı şimdi. Elbisesi ve yatak örtüsü, kendisine eşlik ediyordu.

Üzerinde, onu ilk gördüğü zamanki beyaz elbisesi vardı. Uzun bir elbise. Tıpkı kefen gibiydi.

Toji Fushiguro o gece son kez uyudu. Hiç bu kadar üşüdüğünü hatırlayamayarak. Demek küçük kız böyle hissediyordu bunca zaman.

İçinde hiçbir pişmanlık olmadan, tatlı rüyasına daldı.

Artık üzerindeki kadını hissetmiyordu.

Hayır, o küçük bir kız çocuğuydu.

Kızıl saçlarını saran intikamın esiri, kız çocuğu.

~

-darwin'den sevgilerle-