කෝපය වැඩිකමට රනාගෙ දෑත් මිට මෙළවී තිබුණි...!!! එම අත්වල නහර පෑදී තිබුනෙ හරියට ගස් කඳක එතුනු වැල් මෙනි...!! රනාගෙ දෑස් තවමත් රත් පැහැතිය. රනාගෙ එම දෑස් දුටු එරික්ගෙ මුලු ඇඟම හිරිවැටී ගියේ ඒ බැල්ම ඒතරම්ම දරුණු නිසාවෙනි........!!!!
"වර යන්න මෙහෙ....!!! "
දත්මිටි කාගෙන එසේ කියූ රනා පොඩි හමුගෙ බෙල්ලෙන් අල්ලගෙන වැව ගාවින් ඉවතට ගොස් කැලෑවට වැදුනි....!!!!
"රනා මොකද මේ....?? මගෙ බෙල්ල අතෑරපන්...!! මට රිදෙනව බං....!! "
එකවරම එරික්ගෙ බෙල්ල අතෑරල කේන්තියෙන් පිඹිමින් තරමක් ඉස්සරහ ගිය රනා ගැඹුරින් හුස්ම ගන්නට විය.....
"පිංගන්න අවසරයි ජයසේන උතුමාණෙනි....!! කාරිය අහවරයි....!!! ශරීරය අතහැර පිටව යන සේක්වා.....!! "
රනා එසේ කියා උගුරෙන් අමුතු හඬක් නගාගෙන් එකවරම දණින් වැටිල පොළොව අත්දෙක ගහගෙන වේගෙන් හුස්ම ගන්න ගත්තෙ ඔහුගෙ ඇඟේ මෙච්චර වෙලාවක් තිබූ අසාමාන්‍ය කළු පැහැය කෙමෙන් අතුරුදහන් කරවමිනි......!!!
රනා තල්ලුකරපු පාරට බිම වැටී රනා දෙස බියෙන් බලාගෙන සිටි එරික් ආයෙමත් වතාවක් රනා දෙපයින් හිටගනිද්දි පස්සෙන් රූටමින් තණකොළ ගොල්ල දිගේ පස්සට ඇදෙන්න උනේ ආයෙමත් වතාවක් රනාගෙ එම යකඩ අත්වලට අසුවේයැයි බියෙනි......!!!!
"පොඩි හාමු උඹ හොඳින්ද ....?? "
"එ.... එන්න එපා ළඟට....!!! උඹ රනා නෙවෙයි...!!! එන්න එපා...!! රනා මට රිද්දන්නෙ නෑ.....!! පලයන් .....!!!!!
ඉ... ඉතිපි ඉතිපිසො භ... භවා භගවා.!! "
"බයවෙන්න එපා පොඩි හාමු...!!! මේ මං රනා.......!!! "
"නෑ... නෑ... උඹ රනා නෙවෙයි...!!!
උඹ යකෙක්....!!! රනා අනේ මාව බේරගනිං....!! රනා......!!! "
එරික්ට මේ වෙද්දි බය වැඩිකමට ඇඬී තිබුණි.... ඔහු ඔහුට මේ වෙලාවෙ පිහිට වියහැකි එකම තැනැත්තාට අඬගැසුවේ ඒ නිසාවෙනි........
උනදේවල් නිසා පොඩි හාමු ඉන්නෙ හොඳටම බයවෙලා කියල වැටහුන රනා පොඩි හාමු ගාවට ගිහිල්ලා ඔහුව බදාගත්තත් එරික් ඔහුව බේරාගන්නා ලෙස රනාගෙ උදව් ඉල්ලමින් දිගටම කෑගසන්නට විය.........
