Herkes Güven'in ameliyathaneden çıkmasını bekliyordu. Özge İsviçre'den gelmişti. Cesur Asi'yi,Çağla Alaz'ı,Şebnem Neslihan'ı Rüya ise Yaman'ı sakinleştirmeye çalışıyordu ama nafile.
Yaman ayaklandı ve "Zafer Demirhan benim şahsi meselemdir. Hiçbiriniz arkamdan gelmiyorsunuz. Sonuçları gördünüz,biri ölücekse bu ben olmalıydım babam değil." Dedi ve tam gidecekken doktor geldi
D:Güven Aydın'ın yakınları siz misiniz?
N:Evet ben ka-
Ne çok isterdi Neslihan ben karısıyım demeyi. Özge atladı hemen
Ö:Ben karısıyım kocam nasıl?
D:İyi,kurşunu çıkardık ama yoğun bakıma alacağız. Şu birkaç saat çok önemli.
Yaman sakinlemişti. Babasını çok seviyordu. Babasını ve annesini kaybetmekten çok korkuyordu.
Zaten onlardan ayrı bir şekilde yıllar geçirmişti daha fazlasına katlanamazdı.
Y:Babam...Babamı görebilir miyim?
D:Sadece iki kişi girebilir. 5 dakikanız var. Çok yormayalım hastamızı.
Ö:Ben gireceğim.
N:Bide sen gir annecim.
Y:Olmaz anne babamın bana değil sana ihtiyacı var. Ona sadece sen iyi gelirsin.
Neslihan gururlu bir bakış attı oğluna. Herkes farkındaydı Neslihan'ın Güven'e iyi geleceğini,Özge bile farkındaydı.
Önce Özge girmişti ardından Neslihan.
N:Güven ben sensiz yapamam. Senden 20 yıl ayrı kaldım bi sonsuzluğa katlanamam. Hani demiştin ya "Ben buradayım çünkü sen buradasın." bende buradayım çünkü sen buradasın,hep olacaksın. Seni çok seviyorum yabani.
"Yabani" Yaman için kullanılırdı ama asıl yabani Güven'di. Babasıydı nihayetinde napalım kan çekiyor. Ama Güven Yaman'dan biraz farklı. Güven Neslihan için öfkesini dizginleyebiliyordu ama Yaman sakinleşse bile bi kaç saat sonra çıldırıyordu.
5 dakika dolunca Neslihan dışarı çıktı. Artık yapabilecekleri tek şey beklemekti.
Polisler Zafer'in peşindeydi. Zaten kirli bir dosyası olan Zafer Demirhan Serhan'nın da konuşmasıyla köşeye sıkışmıştı. Geriye sadece bulunması kalmıştı.
Rüya Yaman'ı sakinleştirmiş geri kalanın polislerin halledeceğini anlattı.
Y:Anne hadi sen eve git bak çok kötü oldun dinlen biraz.
N:Asıl sen eve git oğlum ben buradan gidemem.
Ö:Pardon da siz kim olarak burada kalıyorsunuz Neslihan hanım?
N:Özge gerçekten seninle uğraşacak durumda değilim.
Ö:Soru sordum.
N:Çok merak ediyorsan söyliyeyim. Ben Güven'in ilk ve son aşkı olarak,yıllarca hasret çektiği kadın olarak,boynunda dahala karısının değil de 20 yıl öncede bıraktığı kadının kolyesini taşıdığı kadın olarak buradayım. Peki ya sen Özge? Sadece bi imzaya dayanarak mı buradasın.
Özge dondu kaldı. Neslihan'ın Güvenle evlat edinmek için evlendiklerini bilmediğini sanıyordu.
N:Biliyorum Özge ben her şeyi biliyorum. Şimdi sen ya buradan gidersin ya da susarsın. Karar senin.
Özge gitmeyi tercih etmişti. Normalde gururunu pek önemsemezdi ama bu sefer farklıydı. Sanırım artık ikisinin arasına giremeyeceğini anlamıştı.
Saatler geçiyordu. Herkes dinlenmek için çekilmiş Yamanla Neslihan kalmıştı.
N:Oğlum inat etme işte yorgunsun sende.
Y:Ama anne-
N:Aması yok Ali. Şimdi eve gidiyorsun biraz dinleniyorsun ve gelirken babana bi kaç eşya bana da rahat bişeyler getiriyorsun
Y:Emrinize amadeyim Neslihan sultan
N:Aferin benim oğluma.
