YENİ HAYAT

BÖLÜM:4

Bakışlarımı o yöne çevirdiğimde yanıma ağlayarak gelen bir adet Esila gördüm

" Esila ne oldu ablacım neden ağlıyorsun ?" Dedim naif bir sesle

" Ege Merve'nin elini tuttu ve bana kötü sözler söyledi"

Dedi ağlayarak ona sarılarak

" Boş ver ablacım değmez hem ne dedi sana?"

" Bilmiyorum sü ile başlıyordu " dedi

" Peki sen nasıl geldin buraya ?"

" Şoföre söyledim zaten benim okulum buraya yakın "

" Hadi gel yüzünü yıkayalım ablacım " dedim ve elini tutarak tuvaletin yolunu tuttum

" Esila?" Diye ses duyduğumuzda arkamızı döndük bu ses Baran a aitti

Esila gidip abisine sarıldı

" Ne oldu abicim sen nasıl geldin buraya?"

" Necmi abiye söyledim o getirdi "

" Peki neden ağladın ?"

" Hiiç"

" Esila neden ağladın yoksa sen mi bir şey yaptın?" Dedi bana dönerek

" El kadar çocuğa ne yapmamı bekliyorsun Baran ?" Dedim gerçekten inanamıyordum o kadar Esilayı severken nasıl böyle bir şey bekleyebilirdi benden

" Bak doğruyu söyle ne yaptın kardeşime ?"

" Sen salak mısın tabi bende ki de soru tabii salaksın  ne yapabilirim el kadar çocuğa ya " dedim

" Abi o bana bir şey yapmadı ki neden onu suçluyorsun ?"

"Onun gibilerden her şey beklenir de ondan "

" Kimmiş benim gibiler pardon?"

"Bence bugün sınıfta söylediğim gayet kafiydi "
Bana sürtük demişti sınıfta

Esilanın  önüne diz çökerek

" Ablacım benim şimdi işim var ablan bizim eve geldiğinde sen de gelirsin konuşuruz tamam mı?"

"Ama ben senin yanına gelmiştim" dedi üzgün bir sesle Barana bakarak

" Yok ablacım ben sana zarar veririm şimdi sonuçta benim gibiler zarar verir ya insanlara  abin salağı gibiler bunu düşünüyor sonucta en iyisi ablan yanımızdayken  konuşalım  en azından şahidimiz olur "

Ayağı kalktım Baran sertçe kolumu sıkarak

" Bir daha bana salak demeyeceksin " dedi kelimelerine vurgu yaparak kolumu git gide daha çok sıkıyordu ve yara olan elimin kanadığını hissediyordum

" Bırak kolumu"  dedim

" Anladın mı lan beni bir daha bana salak ya da herhangi bir hakarette bulunmayacaksın "

" istesem de sana hakaret edemem çünkü senin gibi iğrenç bir yaratığa ne hakaret etsem de  az kalır " dedim

Bu sözlerim üzerine kolumu daha çok sıkıyordum çoğu kişi de bize bakıyordu artık kan kolaylıkla gözükebilir hale gelmişti sargı kan olmuştu hep .

" Hii abi bırak kolunu "

" Sen karışma abicim "

" Ya abi eli kanıyor görmüyor musun ?" Dedi ikimizinde bakışları elime kaymıştı

Artık kolumun acısına dayanamadığımdan bir yaş firar etmişti gözlerimde

Kolumu elimden kurtarıp