ELZEM

1. Bölüm

Aynadan kendime öpücük atıp odadan çıktım. Mutfağa gittiğimde babamı her zamanki yerinde yani baş köşede otururken gördüm. "Günaydın en sevdiğim babam." Yanaklarını öpüp sol kısımdakı sandalyeye geçtim. Neden mi sol? Çünkü ben onun kalbiyim.

"Senin benden başka baban mı var bücürük?" dedi, babam gözünü kısarak. Şımarık bir kıkırdamayla hayır anlamında başını salladım. Bakışlarını yumuşatarak saçlarımın üstünde kokulu bir öpücük bıraktı. Bu sırada küçük abim Erim içeri girdi.

"Günaydın baba, günaydın güzellik." deyip burnuma işareti parmağıyla hafifçe vurup yanıma oturdu. Onun da yanağını öpüp Yekta abimi soracakken içeri girmesiyle sözlerimi yuttum. Erim abime ve babama günaydın deyip babamın sağ kısmındaki sandalyeye oturdu.

Yüzüme bakmamasıyla suratımı asıp boş tabağıma bakmaya başladım. Babamın hafif boğazını temizleyip afiyet olsun demesiyle kahvaltımıza başladık. Masada sadece babam ve Yekta abimin konuşma sesleri vardı.

"Bugün o suratsız abin seni götürecek okula ama aranız bozuk olduğu için bu görevi şu an ben üstendim." dedi, Erim abim kulağıma yaklaşıp. Yekta abimle olan durumumuzu göz önünde bulundurunca mantıklı bir fikir olduğu için onaylamak amacıyla gözlerimi açıp kapadım.

Erim abim bana göz kırpıp babama döndü. "Biz bugün Elzemle abi kardeş günü yapmaya karar verdik. Okula ben götüreceğim. Akşam yemeğini de beraber yeriz, bizi beklemeyin." Demesiyle şaşkınlıkla ona baktım. Ama Yekta abimin kıskanması için dediğini anlayınca babama bakıp başımı salladım.

Babam abimin yapmaya çalıştığını anlamış olacak ki bıyık altından gülüp onayladı. Bakışlarımı Yekta abime çevirdiğimde kaşlarını çatmış, bir Erim abime bir de bana baktığını gördüm. Böyle kıskanırsın işte abicim.

Sırıtmamı saklamaya çalışıp "Seni çok sevdiğimi biliyorsun değil mi abicim?" dedim, Erim abimin kulağına yaklaşıp.

"Biliyorum cimcime." deyip yanağımdan makas aldı. Önüme dönüp yemeğime devam edecekken Yekta abimin sert bakışlarının radarına girdiğimi fark edip aynı şekilde ona bakmaya başladım. Yanlış anlaşılmasın sinirli bir bakış değil benimki, aksine yumuşaması için yavru köpek bakışlarımdan atıyorum. Kendileri dayanamaz da bakışlarıma.

Daha fazla bakarsa yumuşayacağını düşünmüş olmalı ki bakışlarını çekip ayağa kalktı. "Ben çıkıyorum baba. Şirkette görüşürüz." deyip mutfaktan çıktı. Normalde hep beni öpüp giderdi ama iki gün önce yaşananlardan dolayı son günlerde öpmeyi bırak yüzüme dahi çok nadir bakıyordu.

İki gün önce ne mi oldu? Hemen anlatayım: Benim yaklaşık iki aylık bir sevgilim vardı; Çağrı, iki gün önce ayrıldık kendisiyle. Ben, beni çok seviyor diye düşünürken aslında beni abimlerin gireceği ihalelerde ne kadar vereceklerini falan öğrenmek için kullanıyormuş. Bunu da abisiyle yaptığı bir telefon konuşmasında öğrendim. Rakip şirketimizin gelecekteki varisiymiş meğerse. Beni seviyormuş gibi davranıp kendisine bağladıktan sonra bunları öğrenmem benim için biraz yıkıcı oldu ama bunu da atlatırım.

Eğer sevgili olduğumuzu ve duyduklarımı Erim abime anlatmasaydım kim olduğunu tam anlamıyla anlayamayacaktım. Yekta abime anlatmayıp Erim abime anlatma sebebim de Erim abimin, Yekta abime göre sevgili konularında daha az kısıtlayıcı olması. Her iki abimden de gizli saklım olmasa da sevgili konusunda Yekta abimden çekiniyorum biraz.

Erim abimin, sevgili yaptığımı ve Çağrı'nın kim olduğunu Yekta abime anlatmasıyla ortalık biraz karıştı. Biraz  dememe bakmayın bayağı bir karıştı. Yekta abim gidip Çağrı'nın abisiyle kavga etti ve Çağrı'nın abisi şikayetçi olduğu için bir gün nezarette kaldı. Zar zor ikna etmiştim abisini şikayetini geri alması için.