Di ko alam kung nagmamahal na ba talaga ako o obssess lang talaga ako sa kanya. Alam ko naman kasi na kahit na anung gawin kong pagpapapansin sa kanya, hindi niya parin ako mapapansin.
Syempre kahit masakit, ang totoo ay may mahal na siyang iba. At hindi ako yun. Pero alam niyo kung ano ung mas masakit? Ung malaman mo na ung minamaahal nung taong mahal niyo ay ang taong tinuring mo na rin na parang kapatid mo.
Pero kailangan mong tanggapin yun ehh. Kaibigan lang talaga ang tingin niya sayo. Pero kahit ganun, andyan ka parin, handang tumulong at umalalay sa kanya.Kahit na nalaman niya na na may nararamdaman ka para sa kanya. Kahit na medyo naiilang siya dahil alm niya na kapag pinasa kaa ang niya ay mas lalo kang masasaktan. Pero ipinagwalang bahala mo iyon. Sinasabi mo parin sa isip mo na "Mamahalin din niya ako." kahit alm na natin na may pagka imposible na.
Umaasa ka parin kahit pinagtatabuyan ka na niya ay patuloy ka parin sa pagamo sa kanya para lang mabalik ka sa buhay niya,na maging parte ka ulit ng buhay nya.
Pero sa isang iglap napagtanto mo na hindi lang siya ang taong nagmamahal sayo. Mayroon din palang mga tao na nagaantay sa pagmamahal mo.
Ung mga taong palaging nasa tabi mo. Ung mga taong umaalalay sayo. Pero di mo naman sila napapansin dahil sa kahibangan mo sa taaong sobra mong minahal.
Pero isang araw, narealize mo na "'Bakit hindi na lang kaya ung bigyan ko ng paansin?" "eh kung sila nalang kaya ang mahalin ko?" kaysa naman antay ako ng antay pero wala namang kasiguraduhan kung babalik pa sayo ung hinihintay mo.
Siguro panahon na rin ng pagsuko ko ng tuluyan sa kanya at siguro it's about time na pansinin ko naman ung mga taong laging nandyan at ung mga tunay na nagmamahal sa akin.
Well, maybe it's time to let go and give others a chance.
--------------
yay! napost ko na rin siya.. :) Hindi po siya story. Wala lang po. Nageexpress lang po ng feelings na sa tingin ko po marami ang makakarelate. (*-*)
Follow niyo po ako sa wattpad @charlynismyname
