Freen's Pov
Freen:ငယ်ရေ ထတော့။
Becky:မထချင်ဘူး။
Freen:ငယ့်ကိုလဲ မနက်တိုင်းနှိုးနေရတယ်။နှိုးတိုင်းလဲမထဘူး။
Becky:ငြိုငြင်တာလားရှင်က။
Freen:မဟုတ်ပါဘူး ကွယ်။
Becky:အင်းမဟုတ်ရင် ဆက်အိပ်မယ်။
Freen:ဟင်ဘားမှလဲမဆိုင်ဘူး။ထပါငယ်ရယ်။
Becky:ရှင်ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲစလိုချား။
အိပ်ချင်သေးတယ်လို့ပြောနေတာကို။Freen:ငယ်ကလဲကွယ်။နောက်ကျမှထရင် စိတ်မကြည်တော့ဘူးလေ ခေါင်းကိုက်လိမ့်မယ်။
Becky:အဲ့တာဆိုထူ။
Freen:ဟော့။ဒီကလေး ကနိုးတာနဲ့ချွဲတော့တာပဲ။
Becky:မထူရင်မထဘူးကွာ။
Freen:ထူမှာပေါ့တို့သဲလေးကို။လာထ။
Becky:ဟီး''။
Freen:သွားရေသွားချိုးတော့။'မ'Breakfast
ပြင်ထားလိုက်မယ်။Becky:ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်။
.
.
.
.
Freen:ငယ်ရေချိုးလို့မပြီးတော့ဘူးလား။Becky:ပြီးပြီလို့။
ဆံပင် ရေမခြောက်သေးပဲ အိမ်အောက်သို့ပြေးဆင်းလာသော ကလေးပေါက်အား Freenတစ်ယောက် အော်ဆူနေပါတော့တယ်။
Freen:ငယ် ဆံပင်မခြောက်သေးပဲဘာလို့ဆင်းလာတာလဲ။နေမကောင်းဖြစ်ကုန်တော့မှာပဲ။
Becky:'မ' ပဲမြန်မြန်လုပ်ဆို။အဲ့တာကြောင့်မြန်မြန်ဆင်းလာတာလေ။လူကိုလာဆူနေတယ်။
Freen:ဆူသင့်ရင်ဆူကမှာပဲလေ။ရှင်လေးက လူကိုစိတ်ပူအောင်လုပ်တာကို။
Becky:ဟင့်။
ဒီလိုပုံမျိုးနဲ့ဆို ကလေးငယ် ကောက်တေးလုပ်တော့မည်မဟုတ်လား။
Freen:ငယ်ရယ် 'မ'ကစိတ်ပူသွားလို့ပါ။
လာ 'မ' ခြောက်အောင်လုပ်ပေးမယ်နော်။ကလေးငယ်ရဲ့ဆံပင်ကို ကောင်း
ကောင်းခြောက်သည့်အထိ သုတ်ပေးလိုက်ပြီးမှ မနက်စာထိုင်စားကြလေသည်။မနက်စာစားနေချိန်.......
Becky:'မ'ရဲ့ဖုန်းလာနေတယ်။
![](https://img.wattpad.com/cover/363845224-288-k951551.jpg)
YOU ARE READING
Last Breath
Fanfiction'မ' ဆိုတဲ့နာမ်စားလေးတစ်ခုက ကျွန်မကိုအဲ့လောက်တောင်ရူးသွတ်စေခဲ့တာလား။