Rezil Yazar

1.Bölüm

22/04/2024
17.50
#Reziliziştenevarbunda

Tam bir malım! Tam bir mal! Wattpad açıklamama "arkadaşlarıyla yaşayan" yazmışım. Rezalet! O, "Arkadaşlarıyla saçma sapan maceralar yaşayan" olacaktı. Ama neyse, hayalim bu. İnanın ki kimseden görmeden, öylece kendi isteğimle arkadaşlarımla Kore'de yaşasaydım nasıl olurdu? Tarzı şeyler yazmaya başlamıştım.

Peki ben bu salakça hatayı nasıl mı fark ettim? Orası uzun hikaye ama sizin dinleyeceğinizi düşünüyorum. Bugün wattpad'de bir yorum veya mesaj gördüm.

emilyningozlugu324 : Vay canına 6.sınıfsın ve arkadaşlarınla mı yaşıyorsun inanılmaz✩

Ben bu mesajı görünce bir afalladım, sonraysa açıklamama böyle mükemmel, hayalimsi bir şeyi nasıl yazdığımı düşündüm. Belki kaderimdir ne dersiniz? Saçmalık! Sonrasındaysa bir sürü şey yazdım kıza/oğlana. (Cinsiyetini nerden bileyim? Büyük ihtimal kız. )

Ben: Yanlış yazmışım kusura bakma ama sadece hayalim o.

Ben: Keşke bir doğru olarak yazabilseydim.

Ben: düzelttim.

Ben: Ayrıca arkadaşlarıyla yaşayan değil, arkadaşlarıyla saçma sapan maceralar yaşayan bir insanım.

Ben: Ayrıca profil fotona bayıldım.

Bu son söylediğim onu sıkmış olabilir değil mi? Salağın tekiyim. Sadece 'yanlış yazmışım' demem gerekirken kızın başını şişirdim. Ama kızın profil fotoğrafı gerçekten çok güzeldi. İzuku ya İzuku! Tam bir İzuku fanıyım. Okulda kantine inerken bile aklımda yani çocuk. Hadi inşallah 20 ya da 22 mayısta 7.sezon geliyor. 22 Mayıs'ta gelse ne iyi olur değil mi? 22 Mayıs benim doğum günüm bu arada. 12 yaşıma gircem. Tam 22 mayısta arkadaşlarımla beraber My Hero Academia'nın 7.sezonunun ilk bölümünü beraber  izlediğimizi düşünsene...

Çok fazla konudan konuya mı atlıyorum? Rahatsız olduysan söyle. Neyse hızlı hızlı yazmamın sebebi heyecanlı olmam. Daha demin kalbim çarpıyordu. Wattpad'de birisiyle mesajlaşmak benim için heyecan verici... Wattpad'de bana ilk mesaj atan kişi gecebkgc idi. Size onu da anlatayım.

Bir akşam, mha'yla alakalı bir hikaye ararken karşıma çıktı. Mha evrenine shifting fena olmazdı ha? Hemen girdim okudum. Saçma sapan evin içindevdolanmaya başlamıştım bile. Bu benim alışkanlığım. Hikayede şöyle olsaydı nasıl olurdu'yu kendim karaktermişçesine hareket ederek, dolanarak hayal ediyordum. Annem de delirdiğime daha da emin oluyordu. Neyse, gene dolanmaya başladığımı farkeden annem "Saçma sapan şeyler okumayı bırak da... " şahsen ne dediğini hatırlamıyorum. Ama bana göre saçma sapan değil! Hoşuma gidiyor. Hem annem anime izlemiyor ki! Neyse, sonrasında neredeyse uyuyana kadar o kitabı okudum. Her bölüme unutmadıkça oy atmayı unutmuyordum.

Sabahleyin benim hikayeme yorum ve oylama yaptığını gördüğümde çok heyecanlanmıştım. Kanım kaynıyordu, nasıl desemmm kalbim çarpıyordu. Dedim ya, heyecanlandığımda, endişelendiği m'de ya da vicdan azabı çektiğimde kalbim çarpar diye. Çok duygulu bir insan değilim, ama yaşadığımda derin yaşarım duygularımı. Çok mutlu olmuştum. Sanki son haftalarda "Bir Kedi Oldum" a verdiğim emeğin karşılığını alıyordum. İlk yazmaya başladığımda da seviyordum o hikayeyi, ama yazmaya ilk başladığım hikayeye daha fazla üstüne düşmek istediğimden onu uzun süre taslağa atmıştım. Ama son birkaç haftadır gerçekten de emek harcıyordum hikayelerime ve kendimi geliştirmiştim. İşte onun tarafından gelen ilk yorumum.

gecebkgc: Kedi çok atlıı

Herhalde tatlı yazacaktı da klavye sıkıntısı yaşadı. Neyse tabii ben daha onun hikayesini okumuşum daha dün gece öyle mutlu oldum ki! Anneme falan söyledim.