Alo... Baba...~

49 1 0
                                    


Adrian

Her şey mükemmel ilerlerken ara vermek istedik. O sırada saate bakmak için telefonumu çıkartıcaktım çünkü okul çıkışına yetişmem gerekiyordu.
Telefonu tam çıkartırken bir şey farkettim...
Telefondan sesler geliyordu.
Üstelik bu sesler babama aitti.
Kalbimin yerinden söküldüğünü hissettim, bana Adrian! Adrian ne yapıyorsun! Diyordu.
Hemen cevap verdim.

"Alo... Baba...?"

"Okula neden gelmediğin anlaşıldı."

"Baba... Lütfen..."

"Korumaların kapıda..."

Bu... Bu... Burada, Luka'nın yanında son bulunuşumdu. Bundan sonra olabilecekleri tahmin bile edemiyordum...

&
Luka

Adrian aceleyle kapıyı açıp çıktığında çok şaşırmıştım. Ne olmuştu? Telefonda babasının sesini duydum ama ne dediğini anlayamadım. Peşinden gidecekken korumasını sesini duydum. Sanırım... Anlamıştım... Bitmişti... Bitti...

~~~~

Adrian ağlayarak arabaya bindi eve gittiler.
Eve girdiğinde babası onu karşıladı.

"Ne işin vardı o çocukla?! Ve neden okuldan kaçtın!"

"Baba... Lütfen açıklayabilirim..."

"Ben anladım. Beni hayal kırıklığına uğrattın. Odana çık. Cezalısın!"

Adrian ağlayarak odasına çıkarken Natalie ona üzgün bir suratla bakıyordu.

UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZDİR.
BEĞENDİYSENİZ YORUM💭YAPIP OYLAMAYI🌟UNUTMAYIN KENDINIZE IYI BAKIN SONRAKI BOLUM GELECEKTIR.

Bir LukAdrian | BxBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin