Էս մի տարի ա կյանքս շատ ա փոխվե։ Ես հանուն Լինայի իրան մոտիկ չէղա, չմոռացա բայց չհիշացրի իմ գոյության մասին...💔 թեկուզ իրանից հեռու բայց ինքը չպետք ա իմ պատճառով դժբախտ ըլնի.... դժվար էլ ների կյանքում, հույս ունեմ մեր մյուս կյանքում ես քեզ կհանդիպեմ Լին....🥲
Սկզբում ինձ ստիպում էի Էվայի կողը ըլնեմ, աղջիկ ա, չէի ուզում նեղացնեի, ԱՌԱՆՑ էն է մի տարի ինձանից ոշ մի լավ բան չտեսավ...իմ համար բեսամպ ծանր էր, իրա հետ ամեն րոպե անցկացնելուց Լինան էր աշկիս առաջ բայց դե...💔 կամքի ուժ էր պետք մենակ էտքանին դիմանալու համար...մի ամիս հետո սաղ փոխվավ, չգիտեմ հետս ինչ էր կատարվում, հա սրտխառնոց էի ունենում, չգիտեմ խի հա կաթ էի ուզում խմեի, մի տեսակ էտ կաթից կախվածություն կար...որ խմում էի անջատվում թեթևանում էի...🤤 վերջի անգամ որ խմա միանգամից անջտվել եմ....
....
ՄԵԿ ՏԱՐԻ....💔 ցավոտ ու ատելի մեկ տարի, իմ կյանքի ամենավատ ու դժվար տարին էր, ծնողներս վերջապես էկան, հասան ինձ.... բայց ես էսքան մենակ ու դժբախտ չէի զգացել ինձ երբևէ....ես քեզ կինո գնալուց տեսա վերջին անգամ Մովսես...💔 Վերջին անգամ..
Ես ատում եմ ինձ որ սիրել եմ քեզ, ու ատում եմ առավել ևս որ սիրում եմ մինչև հիմա խենթի պես....
Փաստորեն դու ամուսնացած էիր...ես ընտանիք էի քանդելու եթե ասեի զգացածիս մասին ու չէի ների ինձ դրա համար 💔 խի քանդեցիր ներսս, խի սիրեցիր ու ստիպեցիր սիրահարվել քեզ մահու չափ ու վերջում քանդեցիր ամեն ինչ....էտ օրվանից զանգում ու գրում էի անդադար բայց ոչ մի արձագանք...ոչ զանգերիս էր պատասխանում ոչ գրածներիս...հետո մի օր իր էջով մի նկար տեսա, որտեղ ինքն էր մի աղջկա հետ, գրկախառնված....💔"Ես ու կյանքիս միակ ընկերը" մակագրությամբ...էտ օրվանից սիրտս վերջնական կոտրվեց... մեկ տարվա մեջ շատ անգամներ հանդիպեցի հայացքիդ Բայց սառած ու կոպիտ... շուտ մոռացար ինձ... չեմ մեղադրում, կինդ արժանի ա երջանիկ լինելու, իսկ դու ճիշտ արեցիր որ հետ գնացիր իր մոտ ... ես չգիտեմ երբևէ որևէ մեկին կսիրեմ նենց ոնց քեզ բայց կփորձեմ 🥲 կարևորը դու երջանիկ ես..💔
Ավարտել եմ սովորելս, հիմա վերջնական աշխատանքի եմ անցել, բուժքույր եմ, օրվա մեծ մասը ՀԻՎԱՆԴԱՆՈՑՈՒՄ եմ անցկացնում, մնում հերթապահության, խնամում հիվանդներին...օրս անցնում ա, բայց սրտիս ցավը' չէ..
Էսօր հերթական աշխատանքային օրս էր, նստած էի աշխատասենյակում, երբ աղջիկներից մեկը վազելով ներս մտավ.
- Լինննննն 😳😱
- Հա հա Սոն ջան ինչ ա էղել😳
- Մեծահարուստ Արեն Մանուկյանին գիտես չէ, իր տղային ծայրահեղ ծանր վիճակում բերել, բժիշկը ասեց քեզ ասեմ գաս, վիրահատությանը պետք ա դու էլ մասնակցես
- Իիիի....նչ💔😳ինչ ես խոսում այսինքն
- Լին արագ խնդրում եմ ամեն վայրկյանը կարևոր ա
- Լավ լավ էկա...💔
Մովսես....💔
Արագ փոխվեցի ու նրա վիրահատարան.... ոնց էի կարոտել քեզ😭չես փոխվել....ինչքան ժամանակ քեզ չէի տեսել...նույն հայացքը, նույն դիմագծերը... նույն շուրթերը որոնց մի հպումից կտրվեցի աշխարհից, նույն աչքերը որոնց համար խենթանում էի....💔 ինչի ես էս վիճակում... հազիվ էի ինձ կառավարում, սիրտս տրաքում էր.... թունավորում էր մոտը, թմրանյութի չարաշահումից😳🤦🏻♀️ ու եթե մի քանի րոպե ուշ հասցնեին ամբողջ օրգանիզմը թույնով կպատվեր...շատ դժվար վիրահատություն ունեցանք...💔
