5n1k -BinChan

ceza zamani

3 gün sonra...

Changbin-Chan

Chan
neden kaciyorsun benden

Changbin
aa senden mi kaciyormusum yo

Chan
salaga yatmayi kes
sebebini soyle diyorum

Changbin
cok hasin/
ulan kacmiyorum ki
yani
ozellikle yaptigim bir sey degil

Chan
o yuzden mi kac gundur yuzume bakmiyorsun,karsilastigimiz zaman yonunu degistiriyorsun?

Changbin
dedigim gibi kasten ya da ozellikle yapmiyorum
derinlemesine dusunmeyi kes

Chan
tamam changbin
bununda ustunu kapatalim
harika ya

Changbin
degistir konuyu degistir/

sinirli ya da gergin falan misin
changbin dedin😭

Chan
aglama yavrum/

oyle mi demisim farketmedim
ve evet oldukca sinirliyim

Changbin
neye sinirlisin

Chan
benden kacmana?

(görüldü)

tam suan oldugu gibi.

(cevrimdisi)

-

Chan'ın ağzından;

Yine sinir dolmuştu bütün bedenim,asla sağlıklı düşünemiyordum.

Sinirimi birisinden ya da bir şeyden çıkarmalıydım yoksa rahatlayamazdım,sandalyemi geri itip kalktıp ve stüdyodan hızlı adımlarla yemekhaneye indim.

Gözlerim onu ararken yapacağım şeyin çoktan farkına varmıştım,kendimi engelleyemedim.

Belki de engellemek istemedim.

Minho Seungmin Hyunjin ve Changbin'in yemek yediği masaya ilerledim. Bakışlarını şimdiden üzerimde hissediyordum.

Dişlerimi sıkmamdan belirginleşen boynumdaki damarlar,çatık kaşlarım ve derin nefeslerimle oldukça dikkat çekiciydim.

Changbin'in yakasını kavramamla yumruğumu yapıştırmam bir oldu.

Geriye sendelemesine izin vermedim,daha da sıkı tutup ardından bir tane daha geçirdim.

Burnundan akan sıvıya baktım ve gülümsedim,görmek istediğim buydu.

Kanın akışını görmek beni yeterince rahatlatıyordu.

Changbin'in yakasını bıraktığımda,eli burnunda bana anlamaz ve acı dolu gözlerle bakıyordu.

Diğerlerinin yanımıza damlaması bir oldu tabii ki.

"Ulan sen ne halt yediğini sanıyorsun pezevenk" dedi Minho

Beni omzundan itip Changbin'in koluna girdi ve onu tahminimce tuvalete götürdü.

Başımı diğer ikiliye çevirdim.

"Gün geçtikce daha da batıyorsun Christopher,yapma."

Seungmin'in lafına karşılık histerik bir gülümseme sundum.

Arkama dönüp indiğim gibi geri stüdyoya çıktım.

Saç teline zarar gelmesin diye uğraştığım adama kendi ellerimle zarar vermek aşırı boktan hissettiriyordu.

Ceza zamanım gelmişti.

-

Changbin'in ağzından;

Neye uğradığımı şaşırmıştım,ne diye dayak yemiştim şimdi ben?

Burnumu yıkayıp doğruldum ve aynada yüzümü inceledim,istesem karşılık verirdim ama karşımdaki benim tanıdığım chan değildi.

Öfke dolu gözlerinin sebebi ben miydim de benden çıkardı acısını?

Minho'nun bana uzattığı peçete görüş alanıma girince düşüncelerimden uzaklaştım.

"İyisin değil mi?"

Kafa sallamakla yetindim.

"Changbin bana bak"

Derin bir nefes alıp Minhoya döndüm

"Hm"

"Neden sende ona vurmadın,normalde karşılıksız kalmayacağını biliriz"

"Karşılık verseydim iş daha da uzayacaktı,belki de daha çok dayak yiyecektim"

Minho tam dudaklarını araladığı sırada konuşmasına izin vermeden devam ettim.

"Derdi neymiş öğrenirim ben onu,büyütmeye gerek yok hadi sen diğerlerinin yanına çık"

Sanki başka bir seçenek sunmuşum gibi kabul etmek zorunda kaldı.

Onu aşağıya gönderip kendimde stüdyoya ilerliyordum.

Derdin neymiş bakalım Christopher Bahng Chan.

Tabii ki stüdyonun kapısını açtığımda görmeyi beklediğim şey koltuğa sızmış bir Chan değildi.

Gülesim geldi ama ses çıkarmamak için kendimi tuttum ve kapıyı kapatıp yanına ilerledim.

Yüzümdeki tebessümün kaybolması çok uzun sürmedi,eline kan kaplamış nasıl sarıldığı belli olmayan bir bandaj sarılıydı.

Yerdeki kan damlalarından anlamalıydım.

-

Chan biraz psikopat oldu ya,kızmayın bana lütfen:(