ငါ့အဖေက အေးစက်တဲ့ သင်ယူခြင်း နတ်ဘုရားရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ ပြန်လည်မွေးဖွားလာခဲ့တယ်

Ch-1

အခန်း (၁) – မိုးရွာသော နေ့တစ်နေ့

လင်ချူးဆွေ့က နန်ချန်၏ နွေရာသီမိုးဖွဲများကို မုန်းတီးပေသည်။

ထိုကဲ့သို့သောနေ့များတွင် ခေါင်းမာသော နေမင်းအိုကြီးက မိုးတိမ်တိုက်များကို ဖြတ်ကာ လူသားတို့၏ လောကကို ချောင်းကြည့်ရန် အတင်းအကျပ် ခုခံနေတတ်သည်။

ထို့ကြောင့် မိုးရွာခြင်းနှင့်အတူ နေမင်း၏ ပူပြင်းမှုပါ ရှိလေရာ ဤကမ္ဘာပေါ်တွင် စိုထိုင်းမှုရော ပူလောင်မှုပါ ရောနှောကျန်ရစ်စေ၏။

လမ်းဘေးဆိုင်များမှ အလင်းပြန်သည့် မှန်များအတွင်း အနက်ရောင် ထပ်တွန့်စကပ်နှင့် အဖြူရောင် ခပ်ပွပွအင်္ကျီကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် လင်ချူးဆွေ့၏ ပုံရိပ်က ထင်ဟပ်နေခဲ့သည်။ သူမက ​ဖြောင့်တန်းသွယ်လျသည့် ခြေထောက်များကို ခြင်သုံးကောင်လောက်က ဝိုင်းကိုက်ထားပေသည်။

ထိုခြင်သေးသေးလေးများက တောင်ပိုင်း၏ ဝိသေသလက္ခဏာ ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ အရွယ်အစားက အစက်အပျောက်လေးမျှသာ ရှိသော်လည်း ၎င်းတို့ ကိုက်ရာက ကြီးမားကာ ယားယံစေပေသည်။

လင်ချူးဆွေ့ ငယ်စဥ်က ခြင်အကိုက်ခံရပြီးနောက် အဖုများထလာသည့်အခါ မစ္စတာလင်ထံ ပြေးသွား၍ ငိုကြွေးခဲ့သဖြင့် မစ္စတာလင်က ထိုခြင်ကိုက်ရာများကို သူ့လက်သည်းဖြင့် ကြက်ခြေခတ်သဏ္ဌာန်ဖြစ်အောင် ထိုးဆိတ်ပေးရင်း အူလှိုက်သည်းလှိုက် ရယ်မောခဲ့ပေသည်။

လင်ချူးဆွေ့က ပီကေဝါးနေရင်း ခြင်ပြေးကပ်ခွာ ဝယ်ယူရန် ကုန်မျိုးစုံ စတိုးဆိုင်သို့ ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။

ပြောင်လက်နေသည့် အနက်ရောင်မာစီဒီးဘန့်ဇ်တစ်စီးက ကုန်မျိုးစုံ စတိုး၏ ဝင်ပေါက်တွင် ထိုးရပ်လာသည်။ မိုးရေဖြင့် ဆေးကြောထားမှုကြောင့် ကားတစ်စီးလုံးက တောက်ပြောင်နေပြီး အလွန် မျက်စိဖမ်းစားဖွယ်ရာပင် ဖြစ်သည်။

ဆိုင်ထဲသို့ ခြေချလိုက်သည့်အခါ သူမကို လေအေးပေးစက်၏ ခြောက်သွေ့ အေးစက်သည့် လေတို့က နှုတ်ဆက်လာသည်။ သူမသည် သူမ ခေါင်းက အနည်းငယ် ကြည်လင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရ၏။