MİRAS OYUNLARI | LÇ |

BÖLÜM 16

BÖLÜM 16
Nash'in bacakları uzundu, o yüzden o sallana sallana yürüdüğünde yetişmek için benim koşturmam gerekti. Yanından geçtiğimiz her odaya baktım ama sanat, mimari ve doğal ışıktan bir bulanıklıktan ibaretlerdi. Uzun koridorun sonunda Nash bir kapıyı itip açtı. Kendimi bir kavganın kanıtını, bir kavganın sonucunu görmeye hazırladım. Onun yerine Grayson ve Çağan’ı nefesimi kesen bir kütüphanenin karşı uçlarında dururken gördüm.

Oda daire şeklindeydi. Kitaplıklar beş altı metre yüksekliğindeydi ve her biri sert kapaklı kitaplarla doluydu. Yoğun, zengin bir ahşaptan yapılmıştı. Üst raflara ulaşmak için odaya dağılmış dört tane dövme demirden dönen merdiven vardı, tıpkı bir pusulanın uçları gibiydi. Kütüphanenin merkezinde devasa bir ağaç kütüğü vardı, rahat üç metre boyundaydı. Uzakta olsam bile ağacın yaşını gösteren halkaları görebiliyordum.

Bir masa olarak kullanılması için yapıldığını fark etmem bir dakikamı aldı.

Sonsuza kadar burada kalabilirim, diye düşündüm. Sonsuza kadar bu odada kalabilirim ve asla da ayrılmam.

“Ee,” dedi yanımdaki Nash, kardeşlerini rahat bir şekilde inceledi. “Önce kimin kıçını tekmelemem gerekiyor?”

Grayson tuttuğu kitaptan başını kaldırdı. “Her zaman yumruk yumruğa mı çözmek zorundayız?”

“Sanırım ilk tekmelenecek kıç için bir gönüllüm var,” dedi Nash. Sonra dövme demirden merdivenlerden birine yaslanan Çağan’a ölçen bir bakış atıldı. “İkinci gönüllüm var mı?”

Çağan pis pis güldü. “Uzak kalamadın, değil mi ağa-beyciğim?”

“Leya’yı burada siz mankafalarla mı bıraksaydım?” Nash adımı anana kadar ikisi de onun arkasındaki varlığımdan bihaber gibiydi ama görünmezliğimin öylece yok oluverdiğini hissettim.

“Bayan Grambs hakkında çok fazla endişelenmezdim,” dedi Grayson, gümüş rengi gözleri keskin bakıyordu. “Kendisine bakabildiği gayet açık.”

Açıklaması: Ben ruhsuz, para peşindeki bir dolandırıcıyım ve o doğruca içimi görüyor.

“Gray’i takma,” dedi Çağan tembel tembel. “Hiçbirimiz takmıyoruz.”

“Çaği,” dedi Nash. “Kapa çeneni.”

Çağan onu görmezden geldi. “Grayson Çekilmezlik Olimpiyatları’na hazırlanıyor ve aslında hepimiz başarılı olabileceğini düşünüyoruz, tabii eğer o çomağı biraz daha itip-”

İçimdeki Max’in sayesinde, kıçına yerine tankına diye düşündüm.

“Yeter,” dedi Nash.

“Ne kaçırdım?” Xander kapıdan içeri girdi. Üzerinde özel okul üniforması vardı, blazer ceketini akıcı bir hareketle çıkarıverdi.

“Hiçbir şey kaçırmadın,” dedi Grayson. “Bayan Grambs de gitmek üzereydi.” Bakışlarını bana çevirdi. “Yerleşmek istediğinizden eminim.”

Artık milyarder olan bendim ama hâlâ da emir veriyordu.

“Bekle bir dakika.” Xander birden kaşlarını çattı, odanın halini inceledi. “Bensiz kavga mı ediyordunuz?” Ben hâlâ kavga veya yıkıma dair bir işaret görmüyordum ama belli ki Xander benim görmediğim bir şeyleri fark etmişti. “Okulu ekmeyen kişi olarak ödülüm bu yani,” dedi kederle.

Okuldan bahsedilmesiyle birlikte Nash bakışlarını Xander’dan Çağan’a çevirdi. “Üniforma yok,” dedi. “Devamsızlık mı yapıyorsun Çaği? O zaman kıçını iki defa tekmeleyeceğim.”