---🧷💗💌---
Sabah iki yanımda hissettiğim sıcaklık ile sarıldığım şeye yanağımı sürtmeye başladım. Tam olarak ne olduğunu bilmiyordum ama çok rahat hissettiriyordu. Gözlerim yavaş yavaş açılmaya başladığında uyluğumu ve saçlarımı okşayan elleri hissettim.
Gözlerim tamamen açıldığında iki yanımda olan bana sırıtan Hyunjin Ve Minhoyu fark ettim. Bir süre neden burada olduklarını düşündükten sonra dün olanlar aklıma geldi. Evet, keşke gelmeseydi çünkü neden sessiz kalıp beni soymalarına ya da bana öyle davranmalarına izin verdiğimi anlamıyordum. Yani dokunuşları beni mükemmel hissettirmişti ama yine de neden izin verdiğimi bir türlü anlayamıyordum.
Ne kadar şuan bulunduğum rahat konumu bozmak istemesem de bunu sormam lazımdı. Hala uyku sersemi olduğum için mırıltı gibi çıkan sesimle konuşmaya başladım.
"Ben neden buradayım? Hem dün..."
"Ah bebeğim, dün pek sorun etmemiştin. Pekala, sanırım açıklamamız lazım."
Hyunjin dediklerinden sonra derin bir nefes aldı ve konuşmaya devam etmeye başladı.
"Sadece seni yanımızda istiyoruz. Nasıl desem senin o masumluğun, tatlılığın...Seni en baştan babalarınmış gibi koruyup her şeyi öğretmek istiyoruz. O kadar naif ve kırılgansın ki başka kimsenin sana dokunmasını istemiyoruz. İzin ver tamam mı? Seni en başından mükemmel bir bebek gibi yetiştirmemize izin ver.. .Bunu asla unutma babaların ne olursa olsun her daim seni koruyacak."
Dediklerini sindirmeye çalışırken uzun bir süre sessiz kaldım. O kadar manipüle edici bir tını ile konuşmuştu ki dediği her şeye inanasım gelmişti.
"İyi ama benim ailem var?... Hem siz.."
"Ailen biziz bebeğim. Bundan sonra tek ailen biziz."
"En azından aileme görsem?"
Cümlemi bitiremeden Minho'nun çıkan hırıltılı sesi ile sustum.
"Hayır, Jisung. Bundan sonra sadece biz varız, sakın başka insanlardan bahsetme. Eğer kabul etmezsen zor yolu kullanacağız. Yani her türlü bizimsin"
"Ne zor yolu?"
"Hiç kekemeliğe yol açan ilaçları duydun mu? Senin o naif sesini daha da tatlılaştıracak olanlar. Veya kaslarını gevşeten ilaçlar? Ah veya uyuşturucular. Böylece zor yoldan da bebeğimiz olabilirsin. İlgi ve korunmaya muhtaç bir bebek."
İlaçlar ve uyuşturucudan bahsetmesi aniden sesimin kesilmesine yol açtı. Her şeyi yaparım ama asla o iki şeyi ağzıma sürmem.
"Ama-..."
"Ssh bebeğim. Sevgililerin seni koruyacak tamam mı? Tek yapman bebek gibi davranman. Hatta ona da gerek yok, sen bize her halinle bir bebek gibi geliyorsun."
Hyunjin'in kendilerinden sevgililerim olarak bahsetmesi garibime gelmişti. O ikisi sevgili değil mi ben ne alakayım? Hyunjin, soru sormama izin vermeden konuşmaya devam etti.
"Seni uzun zamandır aramızda istiyorduk. Belki sen fark etmemişsindir ama kampüste hep seni izlemek için olduğun yerlere gidiyorduk. Tam bir bebek gibisin; sürekli kıkırdaman, hiç susmadan saatlerce sevdiğin şeyler hakkında heyecanlı bir şekilde konuşmadan, minik vücudun, kampüste tatlı tatlı yürümen... Garipsiyor olabilirsin, bu normal bir şey. Sonuçta bizi doğru düzgün tanımıyorsun bile ama tek amacımız seni korumak."
O kadar içten bir şekilde söylemişti ki kesinlikle reddedeceğim şeyler hakkında bile düşünmeme neden olmuştu.
"Size nasıl inanabilirim ki?"
"Deneyelim, bebeğim. Sen vazgeçmek istediğin an bunu bitireceğiz tamam mı? En azından sadece deneyelim. Eğer bundan hoşlanmadığını söylersen sadece sevgili kalırız."
Bana umut dolu gözler ile bakan Hyunjin bir anlığına çok tatlı gelmişti. Bu düşünce ile yanaklarım kızarmaya başladı. Fark etmesinler diye başımı yere eğdim.
Denemekten zarar gelmezdi değil mi? Sonuçta bana bir şey yapmazlar, Chan hyunglar farkına varırlar. Hem ilgi hoşuma gidiyor, dün ailemden alamadığım o ilgiyi doğru düzgün tanımadığım iki adamdan almak çok hoşuma gitmişti. İstemezsem bitireceğini de söyledi. Gerçekten de gerçek ailemin yerini doldurabilirler miydi acaba?
Başımı kaldırarak ikisine de kısaca baktım. Aslında birbirlerinin tam tersiydiler. Minho, daha sert ve soğuktu. Hyunjin ise onun tam tersi olarak bana sıcak ve tatlı bir gülümseme ile bakıyordu.
Uzun bir süre düşünmenin ardından sanırım en sonunda cevabıma karar vermiştim. Umarım pişman olmam...
"...Tamam"
