Sessiz Ol

5⁵

Taehyung aniden seslenen kişi tarafından korktuğunu belli etmeden arkasını döndü. Karşısında duran asker ona nedense hiç yabancı gelmedi. Sanki defalarca görmüş gibiydi.

Hoseok: Bu saatte burada ne işiniz var

Taehyung: Hiç. Sadece hava almaya çıktım.

Hoseok: Sarayın dışında hava almak için. Birde sarayı gözetleyerek mi?

Omega daha yaratıcı bir yalan düşünemedi. Böyle durumlarda düşünme kabiliyetini kaybederdi her zaman. Şimdi bu asker onu Bay Min'e götürecekti ve herşey mahvolacaktı. Belki de sarayda olmadığı bile fark edilmişti

Hoseok: İyimisiniz efendim?

Taehyung: Birilerine bir şey söylemesen. Olur mu

Hoseok: Yoongi'nin yanından mı geliyorsunuz?

Taehyung bu soru karşısında şaşırıp kaldı. Birincisi bunu nereden anlamıştı. İkinicisi Yoongiden nasıl sadece adıyla bahsedebilirdi. Aralarında samimiyet olmalıydı demek ki. Bir dakika Taehyung şimdi hatırladı. Bu asker her zaman Yoongi'nin yanında olan asker. Bu yüzden tanıdık geldi

Hoseok: Benden çekinmeyin lütfen. Şaşırmanızı anlayabiliyorum. Ama 10 yıldır bir kere bile yanından ayrılmadığım Yoongi'nin kokusu üzerinize sinmiş. Anlamak zor olmadı. Hem sarayda olmadığınızında farkındaydık

Taehyung: Farkındaydık? Kim. Yoksa herkes-

Hoseok: Endişelenmeyin. Sadece ben ve Jin. İlk o fark etmiş zaten. Saraydakiler anlamasın diye rahatsız olduğunu odandan çıkmayacağını söyledi. Saraydakilerin haberi yok. İsterseniz daha fazla vakit kaybetmeyelim. Sizi güvenle odanıza ulaştırayım

Taehyung: Çok sağol.

Hoseok omegayı kimseye fark ettirmeden odasına götürdü. Taehyung yakalanmadan bu işi atlatabildiğine sevindi. Olası bir sorgudan kurtulmuştu.

Taehyung: Tekrar sağol. Bu arada adın nedir?

Hoseok: Hoseok efendim. Bay Yoongi'nin hem askeri hemde en yakın arkadaşıyım.

Taehyung: Çok memnun oldum. Bir anda Yoongi diyince samimiyetinizi anlamak zor olmadı. Bu arada Hoseok lütfen bana siz diye hitap etme.

Hoseok: Nasıl istersen. Ben artık gideyim dikkat çekmek istemeyiz.

Hoseok gülümseyip odadan ayrıldı. Taehyung kendini yorgunca yatağına bıraktı. Bir gün önce rahatsız yer yatağından ve saatlerce kurt halindeki yolculuğundan dolayı yeterince yorulmuştu. Bir an önce uyuyup dinlenip Yoongi'nin gelişini beklemeliydi. Abisi Jimin'i ve Jungkook'u nereye götürmüştü merak ediyordu. Birde endişeleniyordu. Ama tek elinden gelen Yoongi'i beklemek olacaktı.

Hava tam anlamıyla aydınlanmıştı ama Taehyung bunu umursamayıp normalde uyandığı saatte uyumaya başladı. Hem uyurken zaman daha hızlı geçecekti. Ama umduğu gibi olmadı. Daha yeni uyumuşken odanın kapısının açıldığını duydu ve gözlerini ovuşturup kalktı. Karşısında Jin duruyordu.

Jin: Ah Taehyung nerelerdesin sen. Yokluğun belli olmasın diye kaç takla attım haberin var mı senin. Öyle haber verilmeden ortadan kaybolur mu insan. Az daha Bayan Min'e yakalanıyorduk-

Jin'in konuşması Taehyung'un ona sıkıca sarılması ile bölündü. Bir anda sarılınca şaşırmıştı

Taehyung: Jin sana ne kadar teşekkür etsem az. O kadar büyük beladan kurtardın ki beni. İyiki varsın

Jin: Rica ederim Taehyung. Elimden geleni yaptım. Ama senin için endişelendim de. Bir an başına kötü bir şey geldiğini herkese yalan söylediğim için de seni kurtaramadıklarını düşündüm. Neyseki sonradan Hoseok haber verdi. Bay Yoongi'i takip ettiğini görmüş