ချစ်သောပင်လယ်

အပိုင်း2

'ဟ မီးလဲ့
ညီမလေး
ထမင်းစားနေပြီးလား
အကိုကြီးကိုတောင်မစောင့်ဘူးနော်'

'အော်ပေါ်လာသေးနော်
ဘယ်မလဲပိုက်ဆံ'

'ပေးမှာပါဟ
ရော့ငါးထောင်'.

မီးလဲ့လည်းbrightပေးတဲ့ပိုက်ဆံကိုကြည့်ပီး

'ကိုကြီးငါးထောင်ဆိုတော့ကျန်တော့ပိုက်ဆံတေကော
အကုန်ရောင်းမကုန်ဘူးလား'

'ကုန်တာပေါ့
ရောင်းကောင်းချက်ကလေနာရီပိုင်းအတွင်းကုန်သွားတာ
ငါကမျက်နှာလည်းချိုတယ်လေ
ဟီးးး
သိတယ်မလားနင့်ကိုကြီးအကြောင်း
နင်ဆိုရင်တောင်ခုလိုရောင်းကောင်းမှာဟုတ်ဘူး'
ထမင်းစားပွဲဝိုင်းပေါ်ကအချဥ်ဟင်းကိုဇွန်းနဲ့ခပ်သောက်ရင်းအေးဆေးပြောနေလေသည်။

'ဒါဆိုဘာလို့ငါးထောင်လဲ'

စားပွဲကိုလက်နဲ့ရိုက်ပီးထအော်တော့

brightတစ်ယောက်အင်တင်တင်နဲ့

'အေးပြောပါမယ်ဟ
ဒီလိုလေ
ပိုက်ဆံတေက
ရော့ထမင်းလေးအရင်ထည့်လိုက်စမ်းပါ'

ထမင်းပန်းကန်ကိုမီးလဲ့ဆီထိုးပေးရင်စကားလမ်းကြောင်းလွှဲနေလိုက်တယ်

'အင်းပါပိုက်ဆံကြောင်းသာဆက်ပြောပါ'

'ကျန်တာတေကဟာ
ကျားထိုးလိုက်တာ...'

မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြောလိုက်တော့

'ဘာ...ကိုကြီးးး‼
ဒီအလောင်းကစားတွေကို
အပျော်ပဲလုပ်လုပ်
ပိုပ်ဆံနဲ့ပဲလုပ်လုပ်
ဘယ်တုန်းကနိုင်ဖူးလို့လဲ
အဲ့တာကိုဘာလို့ဆက်လုပ်နေမှန်းကိုမသိဘူး'

'မီးလဲ့...အငယ်မ
နင်ထက်ငါအကြီးနော်
နင့်ပိုက်ဆံငါနောက်ရက်နေ့စားလုပ်ပြီးပြန်ပေးမယ်
လျှလာမရှည်နဲ့
အငယ်ကအငယ်လိုနေ
စိတ်မရှည်ဟင်းတွေအကုန်စားပြစ်မှာ'

ဆိုပြီးပြော​ပြောဆိုဆိုနဲ့
ဟင်းခွက်ထဲကကြက်သားနဲ့ခရမ်းခေါင်းသီးနှပ်ချက်လေးကိုထကော်လိုက်တော့

'အာ...ကိုကြီး...မရဘူးလေ....'

'ရော့နင်ကအဲ့တစ်တုံးစား
ငါကကြီးတဲ့အတုံးစားမယ်'