CHAPTER 5

233 86 38
                                    

Nalu's Point of View

Hey, Nalu! Come on. I know you have a stage fright but we need to overcome this.

Huminga ako ng malalim at sinubukan kong pakalmahin ang sarili.

"Definitely not! Hindi kita tatanggapin sa buhay ko and for your information, I'm not one of those cheap lassies out there." Inirapan ko siya kasabay nito ang pag upo ko.

Ano bang akala niya sa akin makukuha niya ako sa mga pa-pick up lines niyang ubod ng baduy? First day ko pa lang pabibo agad siya. Kalalaking tao na papansin.

"I'm just joking! You don't have to answer that." Sir Yoshio chuckled.

Nagsimula na siyang mag-discuss sa loob ng klase. Bigla nalang akong may narinig na ingay sa tabi. It bothered me na may gumagawa ng ingay habang nagkaklase, especially when it comes to chewing food. Napalingon ako sa gumawa ng ingay na iyon.

"Bakit ka kumakain sa loob ng klase Olivia?" I whispered.

"Nor-mal lang iyan, sis. Gusto mo?" Nabubulunan niyang sabi sabay alok ng kanyang kinakain. Bawal kumain sa loob ng silid aralan pero para sa kanila lahat ng klase ng pangbabastos sa guro ay ginagawa nila. I really can't take this anymore.

"Students, you must have these five requirements in my class. Dictionary, name plate, portfolio, one fourth index card and a shoe rug."

Tuloy-tuloy siya sa pagsasalita sa harapan. Nagti-take down notes ako dahil alam kong wala naman akong mapapagtanungan kundi si Olivia and she's not listening.

"I will ask you some questions for our first topic." he smiled.

He started into our first topic of discussion. My sweat trickled down my back. There were only two electric fans on the wall across from us, and it was really hot. I found it difficult to focus.

"Who is the mother of Philippine Folklore?" He asked.

"Francisca Reyes?" One of my classmates commented.

Before Clarence is even done with his sentence, Mr. Yoshio blurted, "Bakit parang hindi ka sigurado sa sagot mo?"

"Yes, Miss Nalu." He calls after seeing me raise my hand.

Huminga ako ng malalim at sumagot sa tanong na iyon.

"Francisca Reyes Aquino is acknowledged as the Folk Dance Pioneer. On the other hand, Damiana Ligon Eugenio, a female Filipino author and professor has been recognized as the founding mother of Philippine folklore." I explained.

"That's correct. So, how did you know? Do you read books?" Mr. Yoshio asked.

"I love to research things randomly." I answered.

"Next question, What are the two coined Filipino terms for the word proverb?"

"Si Nalu lang ba ang estudyante ko rito?" Tanong ni Yoshio sa mga kaklase kong parang hindi interesadong makinig sa kanya, at mukhang ako na lang ang sumasagot sa mga tanong niya.

"Yes Miss Olivia." Olivia raised her hand. Ngunit pagtayo niya hindi niya alam ang kanyang sasabihin. Yumuko ako ng kaunti para ma bulungan ko si Olivia ng sagot. "Salawikain o sawikain." Mahinang sabi ko sa kanya.

"Salawikain o sawikain." Matipid na sagot ni Olivia.

"Correct." sang-ayon ni Yoshio.

When I looked outside, boisterous students from the other classroom were already leaving. Oras na pala ng uwian kaya naman pala maingay na sa labas.

Nagbigay ng assignment sa amin si Sir at tumayo na ang lahat para magpaalam.

"Nalu, mauna na akong umuwi ah? May dadaanan pa kasi ako." Tinapik ako ni Olivia sa balikat at tumango na lang ako. "Salamat nga pala kanina sa pagsabi ng sagot ha? Sana makabawi rin ako sayo." Kinuha niya ang kanyang mga gamit at saka umalis.

Inayos ko ang mga gamit ko, napansin kong halos ako na lang pala ang nasa silid.

"Are you done? Baka gusto mong sabay na tayo. Ako rin kasi ang nagla-lock ng pinto." Mr. Yoshio asked.

Hello, Sir Yoshio. Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon