GÖKTÜRK

1.Bölüm

Geçmiş Zaman
Azerbaycan Özel Kuvvetler Komutanlığı

"İradəli,Dözümlü,Sərt adamlar burda qalacaq!" (İradeli,Dayanıklı,Sert adamlar burada kalacak!) dedi gür çıkan sesiyle komutan. Cehennem haftasındaydık. Cehennem haftasında gece uyuduğun yerde, koğuşa maskeli askerler bir anda dalar, alarm sinyali verilir, ve sen hızla koğuştan çıkıp eğitim alanına gitmelisin, orada en hızlı şekilde parkuru bitirmelisin, bitiremezsen askerliğe veda edersin, parkuru geçmiştim ama bundan başkada parkurlar vardı. 55-ci turdu, parkuru bitirmek için son turdu, 5 saattir aralıksız parkurlardan geçiyorduk, çok yorgundum, ama dayanmalıydım, çünkü bu yolu ben seçmiştim, her zorluğuna rağmen seçmiştim. "Bacarmıyan adam, istəmiyən adam, istədiyi vaxt sıralarımızdan ayrıla bilər!"(Bunu yapamayan veya yapmak istemeyenler, her an sıralarımızdan ayrılabilirler!)dedi sert bir şekilde komutan. ."Yorulmusan, əsgər?"(Yoruldun mu, asker?) dedi alaylı bir şekilde komutan. "Xeyir, Komandir!"(Hayır, Komutanım!) dedim nefes nefese. "Yorulmusan, əsgər, yorulmusan, ayrıl burdan, bura sənə görə deyil, bacara bilməyəcəksən!"(yoruldun, asker,
yoruldun, ayrıl buradan, burası sana göre değil, başaramayacaksın!) dedi komutan sert bir şekilde. Hiç bir şey söylemeden parkurun son aşamasınıda geçtim, ve sıraya dizildik. "Afərin,Əsgər!"(Aferin,Asker!) dedi komutan. Hepimiz gür çıkan sesimizle "Sağol!" dedik.

2 ay sonra...

Yıllardır beklediğim an gelmişdi. Mezun oluyordum. Sıraya dizilmişdik, komutanlarımız bizlere madalyalarımızı takdim ediyordular. Sıra bana gelmişdi, "Xüsusi Təyinatlı Qüvvələr kursunu birinciliklə bitirmiş olan, Baş Leytenant Axundova" (Özel Kuvvetler kursunu birincilikle bitirmiş olan Üsteğmen Akhundova) dedi komutan. O an Annemin sevinç göz yaşlarını gördüm, Babam 2-ci Karabağ Savaşında Şehit olmuştu. Ben o zamanlar daha Özel Kuvvetler kursuna yeni katılmıştım. Babam bu günlerimi görseydi çok gururlanırdı, eminim ki şuan beni görüyorsun baba, ve ben başardım, Özel Kuvvetler kursunu 1-cilikle bitirdim, Azerbaycanın İlk Kadın Bordo Bereli Askeri Oldum.

Şimdiki zaman
Azerbaycan Özel Kuvvetler Komutanlığı

"İcazə olar Komandir?"(Müsadeniz var mı Komutanım?) diyen çaylak askerin sesiyle gözümü
kitabımdan ayırdım. "Olar" (Var) dedim düz sesimle. "Komandir, Cənab Polkovnik İbrahim Məmmədov sizi otağına çağırır" (Komutanım, Albay İbrahim Memmedov sizi odasına çağırıyor) dedi asker. "Yaxşı, gəlirəm, çıxa bilərsən." (Tamam, geliyorum, çıka bilirsin.)  dedim.
Albayın odasına geldim, boğazımı temizleyip, kapıyı tıklattım, ve 'gel' sesini duydukdan sonra içeriye girdim. Hemen hazır ola geçtim ve "Baş Leytenant Axundova" (Üsteğmen Akhundova) dedim.
"Rahat,Tomris,rahat"(Rahat,
Tomris, rahat) dedi komutan."Tomris, Türkiyəyə təyinin çıxıb, artıq orada bir timin Komandiri olaraq görəv alacaqsan"(Tomris, Türkiye'ye tayinin çıkmış, artık orada bir timin komutanı olarak görev alıcaksın) dedi komutan. Önce bir duraksadım, sevinsem mi üzülsem mi bilmiyordum. Gideceksemde babamın mezarını burada bırakamazdım, bazen izin alıp, babamın mezarına gidiyordum ve saatlerce ağlıyordum, onu çok özlüyordum. "Bilirəm, Tomris, atanı burada qoyub getmək istəmirsən, amma əmr budur, mənim əlimdən heçnə gəlmir, qızım."(Biliyorum, Tomris, babanı burada bırakıp gitmek istemiyorsun, ama emir böyle, benim elimden hiçbir şey gelmiyor, kızım.) dedi komutan. "Oldu,Komandir!"(Emredersiniz,
Komutanım!) diyip çıktım odadan. Odadan çıktıktan sonra arabama bindim ve eve gitdim. Anneme olan biteni anlatdım. Anneme ne kadar ısrar etsemde, benimle gelmedi, babamı bırakmak istemedi, bende istemiyordum ama emir böyle.

1 hafta sonra

Havalimanındaydım, uçağımın kalkmağına 30 dakika falan kalmıştı. Şimdiden Annemi çok özlemiştim. Gerekli kontrollerden geçtikten sonra uçağa bindim, ve bu arada tayinim Ankara'ya çıkmıştı.

"Ata"(Baba) dedim. "Haycan,qızım" (Efendim, kızım) dedi babam. "Nə vaxt gələcəksən?" (Ne zaman geliceksin?) dedim. "Gələcəm, qızım, gələcəm, hələ sənin hərbidən məzun oluşunu gəlib görəcəm, sadəcə buralarda işlər biraz qarışıqdı, onları həll edib gələcəm"(Gelicem, kızım, gelicem, daha senin Özel Kuvvetlerden mezun oluşunu görücem, sadece buralarda işler biraz karışık, onları halledib gelicem) dedi babam ama gelmedi, dirisini beklerken, bayrağa sarılı bir tabut geldi.

Uçağım iniş yapmıştı. Ve artık Türkiyedeydim. Hemen anneme aradım, ve vardığımı söyledim, annem ise kırk kere 'dikkatli ol' dedikden sonra telefonumu kapattım.

Ankara/Özel Kuvvetler
Komutanlığı

"Hoş Geldiniz, Üsteğmenim." dedi Albay Ahmet Karaca. "Hoş buldum, Komutanım" dedim."Artık Kılıç Timinin yeni komutanı sensin, Üsteğmenim. Çok başarılı bir kızmışsın, Özel kuvvetler kursunu birincilikle bitirmişsin, tebrik ederim." dedi. "Sağolun, Komutanım." dedim. Komutanla Kılıç timi hakkında biraz konuşdukdan sonra odadan çıktım. Sivil kıyafetlerime pek alışkın olmadığım için, bir an önce üniformalarımı giyinmek istiyordum. Ve birden birine çarptım...

⚔️