I can't love you.

Chapter 3

If this was a movie

Ako? manhid? hindi naman.

Pumunta pa kami sa ibang store, hanggang hapon na sa mall lang kami, pumunta kami sa school ng hapon na, pag dating namin doon kakaunti na lang din ang mga students.

kinuha namin yung bag ko at umuwi na, nag pa iwan na din si kuya Yoshiro dahil may a-asikasuhin pa daw siya.

“ Thank you sa pag hatid, kuya, take care po. ” sabi ko at bumaba sa kotse. Yes may sarili na siyang kotse 15 pa lang naman siya, mayaman nga naman.

“ Anything, my princess, good night. ” sabi niya at hinalikan ang noo ko.

My princess.

Seryoso? hanggang sa loob ng bahay hindi pa din ako makapaniwala, wala naman ata 'yon na meaning 'no? my princess ang tawag niya saakin kasi bff niya ako 'di ba?

“ Bakit ngayon ka lang Ellyanna Venice?! ”  sigaw ni mama, muntik pa ako'ng makayakap sa pader ng kusina.

Tinignan ko naman ang wall clock at what the fudge bar, 5:35 pa lang gago lang.

“ Sabi mo po 6:00 ang curfew, 5:35 pa lang naman po, mama” sagot ko at yumuko, natatakot ako sakanya.

Napangiwi ako nang pingutin niya ang tainga ko. “ A-aray ko po,  mama, m-masakit po, t-tama na p-po, p-please.” i begged my mother, it happens everytime, she never treat me like her own daughter, and she will never.

“ Masakit? iyan ang napapala ng mga pala sagot na bata! nagawa mo pang lumandi ang bata bata mo pa! lintek pag ikaw na buntis! papalayasin kita dito sa bahay!” sigaw niya na hindi pa binibitawan ang tainga ko, masakit na tama na please.

lumandi?  paano nga mag landi? hindi ko nga alam ang meaning no'n, hindi ako lumandi.

“ Hindi ako nag lalandi, mama, bitawan niyo na po ako.”  sabi ko na pilit hinahawakan ang kamay niya at inaalis.

“ Aba't sasagot ka pa! wala kang res—” sasapakin pa sana ako ni mama, pero may pumutol sa sasabihin niya.

“ Ano nanaman iyan, Emy?! bitawan mo nga ang bata! wala kang karapatan saktan iyan, dahil hindi ikaw ang bumubuhay sakanya!!” sigaw ni papa sa kanya, hindi si mama ang bumubuhay sa akin?

“ Putang ina! ” sigaw ni mama at patulak na binitawan ako, napa salampak ako sa sahig at nauntog ang ulo ko sa pader. Nahihilo ako.

padabog na umalis si mama sa kusina, linapitan naman ako ni papa.

“ Ayos ka lang, anak? ” nag aalalang tanong ni papa saakin.

anak, ang sarap pakinggan.

“ Ano ka ba, pa!  Ayos na ayos! strong ako, pa!”  sabi ko habang pilit na pinipigilan ang luha na gustong tumulo.

Pagod na ako, pa
Ayaw ko na.
Gusto ko na mag pahinga.
Oras ko na.
Death is what i want, pa

Charot!

“ Anak,  minsan hindi natin kailangan mag panggap, minsan kailangan din natin ilugar ang pag pa-panggap, kung pagod ka na, mag pahinga  muna, 'wag na 'wag mong tatangkain mag pakamatay, andito lang ako, mahal na mahal na ni papa. Pasensiya na kung gano'n si mama mo mag trato. ” sabi ni papa at ni yakap ako, naiiyak ako emegard.

“ Okay lang pa,  mahal din kita. ” i said and hugged him back, while crying.

“ Mag palit ka na nang damit mo,  may bisita tayo, mamaya darating na 'yon” sabi pa ni papa at tumayo.