នៅក្នុងឡាន
នៅក្នុងឡានដែលមានតម្លៃរាប់មុឺនកំពុងបើកយ៉ាងលឿនរីឯមនុស្សក្នុងឡានពពេញទៅដោយភាពស្ងៀមស្ងាតគ្មាននរណាម្នាកនិយាយរកគ្នាដូចរាល់ដង់
Jim in : " អូនមិនយលពីរបងនេាះទេ មេចក៏ទៅជាបែបនេះ ?? "
Jk : " បងបែបនេះបងគ្រានតែបារម្ភ "
Jimin : " វាមិនមេនជាការបារម្ភទេបងគឺអត្មានិយមដឹងដែលទេអូននឹងគេគ្មានអ្វីក្រៅពីរការងារបងគួរតែដឹង បងធ្វើឲ្យអូនមានអារម្មណ៍ធុញនឹង stress ណាស់ ចាប់ពីរស្អែកបងមិនចាំបាច់មករកអូនទេ "
Jk : " នេះបងគ្រានតែ...មិនអីទេតែអូនមានអីជិះមកវិញអត់ "
Jim in : " អូនចេះរកពិធីខ្លួនឯងហើយ អូនត្រូវការគេងឈប់និយាយទៅ អូរដាកអូនចុះនៅហាងcoffeeបងJinទៅអូនត្រូវជួបគាត់"
Coffee sweet
ថ្ងៃនេះចំឡែកព្រេាះថ្ងៃនេះជាថ្ងៃធម្មតាប៉ុន្តែបែលជាហាងបើកទៅវិញសភាពក្នុងហាងគឺរញេរញៃទៅវិញសភាពគឺមើលមិនយល់មិនដឹងថាជាហាងឬជាកន្លែងដែលគេទុកចោល
Jimin : " បងមិនចាំបាច់ចូលទេចាំម៉ោង9ចាំមកយកអូន "
Jk : " យល់ព្រមប្រយ័ត្នខ្លួនផងណាបងបារម្ភ "
Jimin : " មានរឿងអីនឹងបងមិនអីទេឬ ?? "
Jin : " ប្រពន្ធរបស់គេមករកបងនាងឲ្យបងចាក់ចេញពីរ joon ឯងក៏ដឹងពួកយើងស្រឡាញ់គ្នាយូរណាស់មកហើយបើមិនមេនគ្រួសារគេនឹងបងពេលនេះរៀបការពេញច្បាប់ហើយ " ក្រោយនិយាយចប់ Jin ក៏សម្រកទឹកភ្នែកអាណិតខ្លួនឯងរួមជាមួយមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ដែលត្រូវមកជួបនឹងបញ្ហានឹងមានទំនាកទំនងស្មុកស្មាញបែបនេះដែលគ្មានថ្ងៃបានបញ្ចប់ប្រសិនបើគ្មាននរណាម្នាកព្រមដើរចេញ!
Jimin : " ខ្ញុំប្រាបបងយូរមកហើយថាកុំនៅទាកទងគ្នាលួចលាក់ទៀតតើខ្ញុំគួរធ្វើបែបណាទៀតទៅនេះហាងរញេរញៃណាស់ ''
Jin : '' min ជួយបងរឿងមួយទៅចាប់ទុកថាបងសុំហុឹកៗបងមិនដូចឯងទេឯងមានក្មេងម្នាកនេាះស្រឡាញ់ហើយក៏ច្បាសលាស់នឹងឯងគេហ៊ានធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីឯងហុឹក..បែបនេះឯងគួរយល់បងសុំឯងចុះណាជួយបងផង '' ក្រោយពីរនិយាយចប់Jin ក៏អោនទៅនិយាយជាមួយ jimin
Jimin : '' បងខ្ញុំធ្វើបែបនេះយ៉ាងមេចទៅបង ហើុយខ្ញុំព្រមចុះតែគ្មានលើកទី2ទេណាបង ''
