Güzeller güzelim

A.K.V

Selamın aleyküm gençlerrr
Şeyy biraz geç geldim galiba.. hayır biraz değil fazla geç geldim sorryy

Yaz tatili yaklaşıyor bu sefer gerçekten yazmaya başlayacagim ve bölüm yükleyeceğim sınav haftasindayim okulda bitiyorr çokk şükür yarabbiimmm sjsjhdjdj neysee uzattım baya bölüme geçin bölüm kisacik olacakk ama hiç yoktan iyidir dimi?
.
.
.
                                                🦋

"Daha yeni başlıyoruz ADAR KAYRA VURAL"

Bir adım Uzaklaştım yüzüne baktım
Kaşlarını kaldırdı

"Neye?"

Seni çıldırtmaya diye geçirdim içimden

"Yakında anlarsın"

diyip sırıttım
Ve kailaya döndüm  göz kırptım ve yanına gittim
Kulağıma fısıldadı

" işin sonu güzel bitmeyecek galiba"

Diyip güldü bende güldüm kayra'ya baktım çatık kaşlarla bana bakıyordu
Kısa bir sessizlikten sonra konuştum
"Ee nereye gideceğiz niye böyle giyinmemizi istedin?"

"Anlatacağım güzelim.. ve böyle giyinmemizi istemedim daha farklı algılamışsınız"

"Tüh, yanlış anlamışız biz yaa"

Büyük bı nefes verdi ve
"Geç içeri geç başımın belası"
dedi ve bı adım attıki konuştum

"Tı tı tı alındım gücendim , belamiyim benn?"
Kaşlarını kaldırarak değilmisin bakışı atınca

"Ehh tamam bela olabilirim ama tatlısından"diyip güldüm oda güldü  kailaya baktığımda sırıtarak bizi izliyordu kolunu cimcikledim
"Ah"
ve içeri geçtik 
Koltuğa oturduğumuzda Kayra yeni akıl etmiş gibi kailayi süzdü ve burnundan bı nefes verdi

"Kaila?"
Kaila sırıtarak  başını kaldırdı

"Efendim abicim?"

"Lan 1 Diniz 2 oldunuz başıma beni çıldırtmak mı istiyorsunuz!?"

Evet Kayram nerden anladın? diye geçirdim icimden ve güldüm
Kayranin gozleri bana döndü göz göze geldik sinirlendiği belli oluyordu

"Komik bişey mi var ada?"

Dudaklarımı birbirine bastırıp başımi iki yana salladım

"Güzel, bu seferlik karismiyorum birdaha olmayacak haberiniz olsun.!"

Başımı yine salladigimda konuşmaya başladı

"Soruna gelirsek baloya gideceğiz benim işimle ilgili"

Dedi bana bakarak çok ciddiydi ellerini yumruk yapmış bı açıyordu bı kapatıyordu devam etmedi bı sure bekledi tedirgindi bakislarindan belliydi, yada ben anlayabiliyordum çünkü psikoloji okumak istiyorum
El hareketleri mimikleri bakışları neredeyse hepsinin anlamini biliyordum  tabi babam izin vermediği için psikoloji bölümü olan meslek lisesine gidemedim işletme okuyorum ve iyiyimde bu konuda .  tabi diplomam olmadan bısey yapamam artık okula bile gitmiyorum ki..

Kayra konuşmak için ağzını araladı , durdu boğazını temizledi ve konuşmaya başladı pür dikkat dinliyordum çünkü bu kadar tedirgin olma nedeni ne merak ediyordum

"Bakın , ikinizde benim için çok değerlisiniz , tek varlığım sizsiniz, kiliniza zarar gelse dünyayı yakarım.
Normal bı hayata sahip olmadığımız için sizi koruma görevim kat be kat artıyor"

kaşlarım havalandı normal hayat nasıl oluyor?

"Düşmanlarim çok fazla ve beni yıkmak için zaafımi kullanmak istiyorlar. Yani sizi. "

Durdu dudağını ıslattı ve bana döndü

"Güzelim , kaila biliyor seninde bilmen gerekiyor..
Ben bı mafyayım"

Duyduğum şeyle neye uğradığımı şaşırdım.
Ses yoktu duyduğum tek ses babamın sesiydi
Annem yoktu
Abim yoktu
Kimse yoktu

"Annem nerde baba?"

dedim sessizce annemi hatırlamiyorum ama kokusu evet. Kokusunu hatırlıyorum benimde bı annem vardı biliyorum ama nerdeydi.

"Annen yok! Annen senin yüzünden öldü!"

Diye bağırdı babam ölüm ne demekti?

"Ben.. ben bişey yapmadım ki
Annem öldü mü
Ölüm ne demek
Bu yüzden mi artık gelmiyor
Bidaha gelmiyecekmi?.."

"Gelmiyecek! Asla geri gelmeyecek!
Nefret ediyorum sendende o abin olacak heriften de!
Merak etme abinde bir gün gidecek. Oda mafya olacak  benim gibi! Oda başka insanların annesini öldürecek!
İşte o zaman benden kork!!"

"Hayır abim gitmeyecek! Abim beni bırakmaz!"
Beni susturan şey yanagimdaki acıydı
Daha 11 yaşındaydim ölüm ne demekti bile bilmiyordum..çok sonradan öğrendim mafya benim ailemi elimden aldı sevdiklerim bir bir gitti...
....

"Ada"
"Güzelim"
"Ada kendine gel ada!"

Artık farklı Sesler vardı babamın sesi gitmişti sesler boğuk boğuk geliyordu yavaşça gözlerimi açtım

"Ada iyimisin çok korktum!?"
Diyip bana sarıldı kaila
Su icirdikten sonra oturur hale geldim mafyayım
Kaila elimden tuttu dışarı çıkmama yardım etti mafyayım
"Bu kadar mı çok korkuyorsun mafyalardan"
Mafyayım
"Hayır"
Mafyayım beynimi esir almıştı çıkmıyordu!
Konuşmasına izin vermeden konuştum

"Ondan korkmuyorum , mafyalardanda korkmuyorum ben sadece onuda kaybetmekten korkuyorum abim mafyalar yüzünden gitti. Annem mafyalar yüzünden öldü, "
nefes verdim
" babamın degisiyle benim yüzümden öldü." Yutkundum
Kaila elimi tuttu
"Nasıl yani eden senin yüzünden ölsün ki"dedi çekinerek.
"Annemi, babamın düşmanları öldürmüş, mafyalar.
Annemin öldügü gün 5 yaşındaydım"
Yutkundum
"Parka gitmek istemişim çok ağlamışım yerimde durmamisim,annemde benim için babamın dışarı çıkmayın sözünü çiğneyip dışarı cikmis , cikartmiş ve parka gitmişiz orda.. parktayken yani, 7 kurşunla öldürülmüş hiç acımadan öldürülmüş..."

Kaila bana sarıldığında bende ona sarıldım

"Bu senin suçun değil. Daha çocukmuşsun"

Bişey demedim devam etti

"Abiminde ölmesinden mi korkuyorsun?"

Bunu derken sesi titriyordu kafamı salladım

"Öyle birşey olmayacak abim bizi bırakmaz. Asla."
.
.

Kısa bı bölüm olduğunun farkındayımm yaşadığımı bilin diye attim  zatenn bı sonraki bölümde görüşürüzz 
Küçük yazarın güzel okurlarıı

Sevgiyle kalınn💗