AŞK KANGRENİ

*1. BÖLÜM*

Ben idil 17 yasımdayım 8 yasımda babamı kaybettim 10 yasımda annem yeni bir adamla evlendi ve evet yine bu konu yüzünden tartışıyorduk 

-Anlamıyorsun anne anlamıyorsun bu adamı bu evde istemiyorum

-Fazla ileri gidiyorsun idil

-Ben mi fazla ileri gidiyorum anne 

- O adam senin baban baban

-Benim babam öldü anne öldü bu adam seni nasıl manipüle ettiyse gerçekleri kabullenmiyorsun

-YETER YETER YETER benim mutluluğum seni neden bu kadar rahatsız ediyor idil 

-Anne lütfen boşan bu adamdan nolur

-İdil annecim neden onu sevmiyorsun adam seni öz kızı gibi seviyor 

-Anne...  farkındamısın adam kendi kızına tecavüz etmiş biri üvey kızına neden bunu yapmasın he?

*Yüzüme bir tokat*

Şok olmuş bir şekilde yanağımı tutup etrafıma bakıyordum

-Bir daha bana bu konuyla gelme şimdi odana defol çabuk

-Senden nefret ediyorum anne senden nefret ediyorum

hızlı adımlarla merdiveninin yolunu tuttum ve odama geçtim anlamıyordum annem bu adamda ne buluyordu masanın üstünden telefonumu aldım ve gelen mesajlara baktım

*işsizler* adlı gruba eklendiniz

Ne buda neydi? Merak edip mesajları açtım grubu arda kurmuştu

Arda: evet gençler grubu ben kurdum konuşuruz diye

Elif :Evet,arda bu işler senden çıkar zaten 

Ben: aynen şaşırmadık

Arda: off ya neyse AMK saat 12:00 olmuş yarın okulda boş yaparız 

Elif:Ok

Ben:hadi yatın zıbarın

Mesajlar azda olsa beni mutlu etmişti aile sorunlarımı unutmuştum vücudum çok yorgundu sadece uyumak istiyordum sadece yatıp uyumak istiyordum alarm kurdum ve yattım ruhsuz bir şekilde sadece yattım