Buradaki erkek karakter benim en yakın arkadaşımdır kendisini çok seviyorum tek güvenebildiğim insan. Umarım bu yaptığım kitap güzel sonuçlar doğurur arkadaşımın da beğenmesini isterim.
NOT:kitaptaki erkek karakter 2. Bölümdeki gibi olacaktır birinc...
Annem," Artık bu evde kalman için bir sebep yok defol evimden iğrenç yaratık!"
.................... Bir hikaye böyle başlamamalı, evden neşeyle okula doğru yürümeli, kendimi "selam" ile başlayan bir cümleyle hazırlayıp güzel bir tanıtım yapmalıydım. Nasip değilmiş, ne yapacaksın?.
Mutlu başlamasak da devam edebiliriz değil mi? Benim ismim Evileyn 19 yaşındayım, İngilizce bölümü okuyorum. Sanırım.. Bu kadar yeter değil mi?.
Şimdi kendimi tanıttığıma göre size bu geceden bahsedebilirim. Annem küçük yaşta öldü, babam annemin ölmesinden bir ay sonra yeni bir kadınla nişanlandı, nişandan 2 hafta sonra evdendi.
Resmen annemin ölmesini bekliyormuş cani herif..
Bir hafta önce babamın şirketi kara para haklamadan ve örgüt kurmadan dolayı göz altına alındı, daha sonrada hepsini teker teker ceza evine göndermeye başladılar, bu nedenle babam suçsuz yere hapse girdi.
Sevinmedim desem yalan olur, çünkü teker teker şükür namazı kıldım. Ama konumuz bu değil. Babam daha 2 gün önce hapse girmişti, Üvey annem de bunun üzerine ilk fırsatta beni eşyalarımla birlikte evden attı.
Üvey annemin çocuğu olmadığı için beni düşman belliyor. Ve benim iğrenç bir varlık olduğumu, adımın bile şeytandan geldiğini, ve annem gibi olduğumu söylüyor
Ama annem gibi olmaktan gurur duyduğumu bilmiyor :d
İşte o gece...:
"Bir dakika noluyor?!" Dedim birden afallamış bir şekilde
"DEFOL EVİMDEN SENİ İĞRENÇ YARATIK SENİ BUNCA YIL BURDA TUTTUĞUMA ŞÜKRET VE ALLAHA SECDE ET ARTIK O BABAN DA GİTTİĞİNE GÖRE BİR BAĞIMIZ KALMADI DEFOL EVİMDEN!" dedi.
"Hiç bağımız yoktu zaten"dedim sakindim
Eşyalarımı topluyor aynı zamanda da bana küfrediyordu. Etkilenmiyordum ama tabi insanın kalbine işliyor bazı laflar :d
"İNŞALLAH ANNENİN YANINA GİDERSİN SENİ OR*SPU İKİNİZ DE AYNISINIZ ANNENDEN KURTULANA KADAR CANIM ÇIKTI NE DUALAR ETTİM ÇATLASIN DİYE O GİTTİ ŞİMDİ DE BAŞIMA SEN ÇIKTIN DEFOL GİT SENİ İSTEMİYORUM! APTALSIN ÇİRKİNSİN VE ANNENİN AYNISISIN CEHENNEME KADAR YOLUN VAR SÜ*TÜK!" dedi
Ne yani? Annem ölmeden önce de babamla birlikteydi ve annem bunu biliyor muydu? Ama neden? Neden bir şey yapmadı? Niye hiç sesi çıkmadı? Merak ediyordum... Annemin bu durumu yaşaması ve bana yansıtmaması çok zor olmalıydı... Kocası her gece geç geliyor, ona işte olduğunu söylüyordu. Fakat o aşşağılık adam sevgilisinin yanına gidiyor, bir bahane bulup anneme sunuyordu.. Canım annem ne çekmiş..
Bunları düşünürken yağmur yağdığını fark ettim, ama kapının önünde durmak istemediğim için yavaş adımlarla yürümeye ve oturacak bir yer aramaya başladı boş bakan ama çok şey anlatan güzel gözlerim..
Sonunda bir bank gördüm ve oturdum. Bank ıslaktı.. Çok ıslaktı.. Ama sorun değildi.. Çünkü artık mutludum:) ne kadar saçma olsada evet ben çok mutluydum aslında.
Sonunda o kadından uzaktaydım. Evet yanımda kimse yoktu, evet tek başımaydım, evet kalacak yerim de yoktu,ama mutluydum fakat yinede bunları düşündükçe gözlerim doluyor ağlamamak için yağmurum altında aptal aptal gülümsüyordum.
En sonunda dayanamadım ve saatlerce biriktirdiğim göz yaşlarımı birden boşalttım, hem annemin haline hemde kendi halime ağlıyordum.
Ağladıkça daha çok ağlıyor ve bu döngü bitmiyordu.
Birden şemsiyesiyle yanıma biri yaklaştı hafif kumral saçlıydı kahverengi gözleri vardı. Yanıma yaklaştı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yağmurun kesildiğini hissettim ve kafamı hafifçe yukarı kaldırdım. Bir çocuk karşımda dikiyor bana şemsiye tutuyordu bana "İyi misin?" Dedi "neden buradasın ıslanmışsın" Güçlükle "üvey annem" dedim "Üvey annem beni evinden kovdu" Birden şemsiyeyi bıraktı ve bana sarıldı Onun sarılmasıyla daha fazla ağladım ve o sadece bana "Şşşh tamam geçti" demesiyle bile beni rahatlattı
2. Defa bana "iyi misin?" Dedi güçlükle kafamı yukarı aşağı salladım Bana gülümsedi, "kalacak yerin varmı?" Dedi hayır anlamında kafamı salladım "O zaman bana eşlik etmen gerekecek" dedi "ama daha ismini bile bilmiyorum?" Dedim birden. Bana,"adım Chris memnun oldum, sen?" Kısa ve net bir şekilde "Evileyn" dedim "şeytan kız ha?:)" dedi, Ona gülümsedikten sonra elimi tutarak yavaşça Beni kaldırdı ve onun evine- Pardon yeni evimize beni götürmeye koyuldu:)..
