Şeytan Avcisi 3

4 arayış

Herkesin travması vardır peki onun travması neydi baba korkusumu hayır dokunulmakti

Hwang mina agzindan (3 gün sonra gwangju)

Uyandigimda hiç bilmediğim bir yerdeydim beni arabaya getiren kişi bana yalan söylemişti aslında benim bunu akıl edemem çok saçma çünkü babam asla üniversiteye gitmemişti bunu söylemişti bana ,amcam ve dayilarimdan başka kimseyi tanımadığını yakın arkadaşı bile olmadığını söylemişti

Ah benim aptal kafam o anki çikolata isteği ile bunu unutmuştum yerden kalkmak isterken etrafta duyduğum zincir sesi ile etrafa bakmıştım

Duvardan bana doğru akan bir zincir vardı ellerime ve ayaklarıma baktığımda xincirler oraya bağlanmıştı korkuyla gözlerimi açıp çıkarmaya çalıştım ama olmuyordu cikmiyorlardi

Bir andan karşımdaki duvarda minik bir hareketlenme oldu minik dediğime bakmayın bayağı gürültüluydu

Tabi bu birkaç dakika içinde yaşadığım şeyler korkmama neden olmuştu ve kalbim hızlı atmaya başlamıştı

Bir anda odaya birsuru böcek gelmeye başlamıştı hep korkutugum şeylerden biridir böcekler ve kalbime hep zarar vermislerdir

Böcekleri gördüğüm gibi kalbim iyice hızlanmıştı va bana acı vermeye başlamıştı bundan dolayı gözlerim hem açıdan hemde korkudan dolmaya başlamıştı

Kendimi duvara yapistirmistim benden uzak olsunlar istiyordum dokunmasinlar istiyordum tiksinirdim boceklerden onların zehirli zehirsiz en ufak bana dokunuzlarinda kalbimin durma ihtimali vardı

-hayir hayır hayır(mn)

Ağlıyordum sürekli onlardan uzakta olabileceğim biside yoktu üstüne cikabilecegim hiç bir şey yoktu

Kalbimin bana verdiği acı artık son noktaya ulaşmış ve kan kusmama neden olmuştu

Ağız dolusu kan kusunca tekrardan ağlamaya başlamıştım çok korkuyordum hyunjin babam ile Felix babam olsaydı beni kurtarirlardi

Böceklerin iyice yaklaştığını görünce ellerimle duvara sürtmeye başladım

-cikarin beni burdan lütfen! Boceklerden çok korkarım! Onların en ufak dokunuşu olmeme neden olur! Zehirli zehirsiz de olsa kalbim onların bir isirinda durur! Lütfen cikarin beni! Yalvaririm çıkarın!(Mn)

Sürekli ağlıyordum biri beni duydun diye ama olmuyordu bir süre sonra böcekler bacaklarimdan tırmanmaya başlayınca çığlık atmıştım ve ellerimle onları aşağıya itmeye basladim ama artık o kadar gectiki etraf kararmaya başlamıştı cigliklarim kulaklarıma boğuk bir seste gelmeye başlamıştı

Sonrası karanlıktı aynı benim hayatım olduğu gibi

Felix ağzından (10 gün sonra Seul)

Mina doğduğu zaman her acısını hissederdim çünkü avcı birisinin çocuğu olursa çocuğun yaşadığı her şeyi hissederdi mutluluğu üzüntüyü acıyı korkuyu vb.

Ve ben onun şu zamana kadarki bütün duygularını hissetmiştim ama şimdiki başka bir şeydi

Birsuru duyguyu aynı anda yaşıyordu ve bu onun için çok zararliydi